Na de zeer tevreden verlopen reis met Delta Safari naar de Farne Islands besloot ik om mee te gaan met een zeevogeltocht van de zelfde organisatie. Vanuit de haven van Neeltje Jans vertrekt een sportvissers schip met fotografen de noordzee op. In alle vroegte met een brakke kop na en bedrijfsfeest en drie slaap uren aan boord van het schip. Het was nog pikkedonker als we aan boord gaan om 6:30.

Alle vis voor het chummen (voeren) en brood wordt aan boord gehesen en klaar gezet. Het belangrijkste om de vogels te lokken juist met deze boot mee te vliegen is dus ruimschoots aanwezig.
Na een introductie van de leiding over wat er gaat gebeuren en waar alles te vinden is gaan de trossen los vanuit het kleine haventje en gaan we richting sluis en zee.

Dik schemerig gaat de boot na de sluis op pad en iedereen eet nog wat want er zijn golven van 1,5 meter voorspelt.

Al snel hebben we de eerste vogels achter de boot en al snel wordt er door de vogelaars een Pontische meeuw ontdekt. Werd eerst een geelpoot meeuw genoemd maar ze ontdekten de grote witte vlekken op de uiteinden van de vleugels en dat zou het verschil maken. De onderste heeft dit ook maar heeft niet een witte kop.

Al gauw hebben we in de gaten dat met de toch wat ruige golven aan het randje staan nogal onstabiel is en we besluiten op de reddingsboten te gaan zitten boven op het tussendek.

Ineens roept iemand Grote Jager en iedereen meteen de focus naar de waarneming toe. Vanuit de hoge positie op het tussendek kan ik met de 500mm de grote jager vast leggen en zelfs een combinatie van een grote jager met een Kleine Jager die achter hem aan zit. Door de slechte weer omstandigheden en de afstand niet de beste foto's maar door de bijzonderheid plaats ik ze er wel bij.

Onderweg komen er regelmatig diverse zangers aan boord om uit te rusten. het zorgt voor nogal wat beroering en verbazing aan boord dat ze zo moe zijn dat ze ons negeren, niet bang zijn en zelfs soms naast je komen zitten.
​Hier zijn enkele foto's van wat er zoal aan boord lande.

Een enkele keer gaat het fout en wordt een kleine zanger door een mantelmeeuw gegrepen. Hier heb ik het vast gelegd waarbij je de voorste meeuw op de vlucht ziet gaan voor een achtervolgende meeuw die hem ook wil hebben. In een zweef naar boven is de zanger al door geslikt en is de achtervolging tevergeefs door de andere meeuwen. 

Een andere variant was de Noordse Stormvogel. Die was echt erg lastig te spotten tussen dat meeuwen geweld maar het is een paar keer gelukt.

Als klap op de vuurpijl hebben we drie keer velduilen over zien vliegen. Het was zeer hoog maar hel herkenbaar. Snel de overbelichting omhoog en de iso iets naar beneden en een reeks kunnen maken waarvan hier een compilatie. Geen twijfel mogelijk natuurlijk, maar voor mij echt een verassing. Ik dacht dat iemand grappig wilde zijn toen hij velduil riep.  :-) (Afstand is denk ik toch wel zo'n 300 meter of zo dus wel in PS wat moeite moeten doen om het resultaat zo te krijgen)

Allemaal bedankt voor het bezoeken en lezen van mijn blog. Een berichtje wordt zeer op prijs gesteld of als je eenvraag hebt schroom niet deze te stellen. In de reactie van dit blog of apart via via mijn contact formulier.

Welkom bij deel 3 van dit blog over de trip naar Farne Island. In deel 1 heb je de reis met de boot en trip naar St Abbs Head kunnen zien. In Deel 2 zijn we naar het eerste eiland geweest waar we geweldige vliegfoto's van de Papegaaiduikers hebben kunnen schieten in het half uurtje dat jet weer op knapte en de zon even door brak.
In dit deel gaan we met de boor naar Inner Farne waar een keur aan vogel soorten zit waaronder een hele kolonie Noordse en Grote Sternen, maar ook weer Papegaaiduikers en ander soorten als Zeekoet, Alk, Kuifaalscholver zitten.

Je hebt hier echt een hoofd deksel nodig als een pet of zo omdat ze je aan vallen als je niet dor loopt. Er zijn zelfs nesten op het pad die met draadjes en bordjes zijn gemarkeerd om te zorgen dat je er niet per ongeluk op loopt.
Ga met je muis over de foto's hieronder voor een beschrijving.

De kolonie heeft zich behalve langs het pad ook in een oude burcht gevestigd in elk stukje gras dat er ligt. Ook daar is elk nest gemarkeerd en wandelpaden zorgvuldig afgezet om het nest niet te beschadigen maar ze kiezen soms rare plekken uit om die nesten te maken. We lopen verder de heuvel op en komen op het midden deel va Inner farne waar het een drukte va jewelste is. Sternen en Papegaaiduikers vliegen af en aan met vis en na wat observeren zie ik al gauw waar te moeten staan en welke route ze volgen tegen de wind in om gecontroleerd bij de jonge te kunnen landen. De Grote Sternen zitten er samen met wat Noordse Sternen en Papegaaiduikers op een kluitje.

Na het vinden van de juiste plek kan ik dus al gauw enige zeer bruikbare vliegfoto's maken van beide Sternen soorten met vis.

Je zoekt altijd naar de beste achtergronden en vaak lukt dat niet maar als je er op focust en wacht op de juiste situatie heb je soms geluk. Hier moet de Grote Stern omhoog om over een landende Papegaaiduiker heen te vliegen. Ik ws hem ineens kwijt maar hij had iets tijd nodig om zich te herstellen tegen die harde wind in en dat was precies genoeg tijd om deze te kunnen nemen tegen de strakke blauwe lucht. :-)

Op het eerste eiland zaten de jonge Papegaaiduikers ver weg in het hol verscholen maar op Inner Farne was er wel eens eentje te zien.

Ik ben om de kolonie grote Sterns heen gelopen en tussen de holen van de Papegaaiduikers door en kwam aan het einde waar een uitkijkpunt was met Alken en Zeekoeten. Hier stond ook lekker vel wind en ik zag al gauw dat ook hier met de juiste positie goeie aanvlieg foto's waren te maken als ze tegen de wind in moesten landen.

Er zitten ook Papegaaiduikers tussen op de rotsen. Heel af en toe komen ze met een snavel vol vis uit zee en landen op de rots maar door de wind kunnen ze zomaar een paar meter verderop landen en dan kan het een penibele situatie op leveren. :-)

1 - Oh jee de verkeerde plek! De drie andere Duikers zien de vis en komen dichterbij. Je ziet hem zoeken naar een ontsnapping route. 

2 - Ineens worden ze opgeschrikt door een meeuw die de voorstelling heeft gezien en zich er mee bemoeid. De drie anderen vluchten snel alle kanten op maar de kleine Duiker is niet van plan om zijn vis af te geven en zet het op een rennen over de rotsen.

3 - Hij is er 1 of 2 kwijt maar heeft er nog een paar over als hij op de rots formatie er voor komt en de over gebleven vis aan de kleine kan geven.1

Er vliegen ook enkele Noordse Stormvogels bij die rots, er hebben drieteen meeuwen jongen en ik zie een Eidereend langs komen vliegen.

Ik loop weer een stuk verder en spendeer de laatste over gebleven tijd op de achterzijde van het eiland. Hier staat zoveel wind dat de vogels moeten werken om op het nest te komen door voorover te bukken. Je hebt hier meer tijd om deze foto's te kunnen nemen. Is ook de enige plek waar je er meerdere tegelijk kan fotograferen omdat ze hier niet kunnen botsen. Hier zie je me met statief op de rotsen staan en de onderstaande foto's zijn hier vanaf genomen. Met als hoogtepunten de kuifaalscholver en de start foto van dit blog met drie landende duikers.

Als ik nog eens terug ga zal ik hier zeker meer tijd door brengen van de relatief korte tijd dat je op het eiland zit. 
Later op de avond hebben we een sunset cruise gedaan met de zelfde schipper. We hebben hier een jumpling zien springen wat erg leuk was om te zien en om te horen want hij schreeuwt je de oren van de kop.

Snel naar moeder zwemmen. Vader schreeuwt het uit van trots.

Na de eilanden en de jumping varen we langs de zeehonden. Er liggen er flink wat en ze zijn goed te benaderen door de boot zodat we prima foto's kunnen nemen. Alleen de iso moet aanmerkelijk omhoog omdat het schemerig wordt.

En ja bij een sunset cruise hoort een zon ondergang. Hier moet hij nog zakken maar heb ik met de 500 mm telelens de vuurtoren genomen. Sfeer beeldje om mee af te sluiten.

Nogmaals als je gaat hem dan een reis waarbij je meerdere dagen hebt dat in het geval dat de boot niet vaart door slecht weer je nog een andere dag de kans hebt. Probeer een reis zoals met Delta Safari waarbij je 2 uur op het eiland mag zijn en zoals wij deden 2 x 2 uur op twee verschillende eilanden om de kans op succes te vergoten. Het is niet makkelijk om in korte tijd te genieten van de vogels en de omgeving en tegelijkertijd gefocust te blijven om de juiste plek te kiezen en de foto's te kunnen maken binnen de relatieve korte tijd.
Succes! en als je nog vragen hebt stel ze dan hier in een reactie op email me op [email protected]

De tweede dag staan we op en is het zwaar bewolkt en heeft het al wat geregend. We nemen meteen maatregelen en ik pak mijn poncho uit de koffer en doe een hoes om mijn lens. Dan maar de iso's omhoog met de full-frame camera. Ik stond er op dat moment nog niet eens bij stil dat de hele reis niet eens door zou kunnen gaan met te slecht weer. 
Gelukkig was dat niet het geval en ging we wel gewoon onze geplande bezoeken aan de eilanden maken. In de haven lag de catamaran de Serenity II van Andrew Douglas al klaar en we gingen snel aan boord.

Onderweg komen we al snel enkele papegaaiduikers, Alken, drieteen meeuwen en Zeekoeten tegen. Even later jaagt er ok een Noordse stormvogel om de boot heen en is goed op deze foto te zien hoe aerodynamisch goed hij kan zweven. 

Dan bereiken we het eerste eiland en zitten de papegaaiduikers al op ons te wachten.

Er is er zelfs eentje bij die ons heel vriendelijk de richting wijst die we moeten lopen. :-) Niet buiten de paden komen roept hij ons nog na.

Er loopt een houten vlonder pad vanaf de plek waar je de boot af komt en dat loopt helemaal door naar achteren. Aan weerszijden van dit pad liggen weiden die vol met papegaaiduikers, en meeuwen zitten. De Papegaaiduikers hebben jongen en vliegen af en aan met eten en de mouwen zitten te wachten in een hinderlaag in de hoop een maaltje van de hardwerkende papegaaiduikers af te kunnen pakken. Ik zie zelfs een duiker die in de lucht door een kopmeeuw wordt aan gevlogen en zijn maaltje pikt. De duiker kijkt even versuft om zich heen en gaat maar weer naar zee om een nieuw maaltje te scoren. Ze vangen een hele bek vol en het is me een raadsel hoe ze die in de bek houden als ze er een visje bij pakken.

Ik loop langs het pad omhoog en verbaas me over de ongelooflijke drukte om me heen. Duikers vliegen werkelijk met tientallen af en aan en ik probeer me te concentreren op de aanvlieg routes omdat ik ben gekomen met een missie. Een foto van een duiker die met vis in de bek en voeten vooruit al remmend aan komt zeilen. Achteraan het pad gaat het naar beneden en is er een lager gelegen pad naar waar de Alken en kuifaalscholvers zitten te broeden. 

Ook daar is overal wel een duiker te zien want de holen zitten overal. Het licht is daar echter niet goed voor de bewuste duiker foto dus na wat foto's va de Alken en de aalscholvers loop ik snel terug.

Je kunt er behoorlijk dicht bij komen en als je goed kijkt zie je ons in de spiegeling va het ook van de kuifaalscholver zitten.

Ik besluit na een vlieg patroon bij de duikers te hebben ontdekt op driekwart van bovenaf te gaan staan langs het vlonder pad naar boven en zo de duikers te kunnen fotograferen als ze vanuit zee over de gras helling komen. De eerste foto's zijn al gauw gemaakt want ze komen om de 10 seconde dus genoeg kansen maar het licht is nog beroerd en de sluitertijden halen het niet. Maar dan breekt ineens de zon een betje door en hebben we een klein half uur af en toe e zon over de heide staan. Knallen dus en de camera ratelt achter elkaar door.

En dan gebeurt het gene waar ik op had gehoopt en op was gefocust. Ik zie een papegaaiduiker al vanaf zee aan komen en hij maakt een lichte duik voor de kust wat er op duiden kan dat hij er misschien aan het begin van het grasland moet zijn en dus daar moet landen. Ik hou de rand in de gaten en wanneer hij er overheen komt heb ik hem al hel snel in focus. Hij begint te zweven in plaats van vliegen en mijn hartslag begint al op te lopen. Zou dit hem worden? 
Onverwachts onderbreekt hij de zweefduik omdat er blijkbaar een meeuw in zijn route zit en hij een alternatief moet bedenken om bij zijn hol te komen. Dan gebeurt het, hij draait licht, remmen gaan vol open en de voeten komen naar voren. Achteraf zag ik op mijn schermpje pas dat hij gelukkig ook vis in zijn bek had. De camera ratelt en met groot plezier en voldoening zie ik op mijn scherm al dat het een voltreffer is. Missie geslaagd en mijn dag kon niet meer stuk!

Dat het ook echt een missie was en niet bepaald makkelijk bleek wel uit het feit dat er mensen stonden uit allerlei landen als Italie, Spanje, Duitsland en Frankrijk met de dikste en duurste fotografie spullen die het maar niet voor elkaar kregen. Ik heb horen vloeken in zes talen en het werd steeds harder. De bot kwam er al bijan aan en ze hadden de bewuste foto nog niet gemaakt. Door de frustratie werd de spanning groter en ga je meer fouten maken. Ik heb er uiteindelijk diverse geholpen om een goede foto mee terug naar huis te nemen door ze te wijzen op de vlieg en landings patronen vanuit zee waardoor ze op tijd waren ipv steeds een fractie te laat. Sommige stonden kaarten vol te schieten van de langs scherende duikers met hun telelenzen. 500 en 600 mm met de vogels langs vliegend binnen 10 meter en dus binnen de scherpstel afstand van de lens. De foto's boven va langs vliegende duikers heb ik gemaakt met de 70-200 F4 met een 1,4 x converter type 3 op de 5D MK3. Door de zoom functie kun je hem mee trekken of in mijn geval mee draaien en in focus houden. 

Geplant projecten:
Sommige fotografen werken het liefst project matig en gaan dan net zo lang terug naar het onderwerp tot ze de perfecte foto hebben geschoten die ze in hun hoofd hadden zitten. Ze gaan dan wel 10 of meer keren terug als het moet. Dat soort fotografen zou ik niet willen adviseren dit soort trips te doen om teleurstelling te voorkomen. Een tip voor mensen die zulke projecten gewend zijn: Denk goed na voor je zoiets doet of boek een tocht met meerdere dagen op het eiland om de kansen te vergroten. In mijn geval koos ik voor een 5 daagse reis met 1 dag Farne maar met twee eilanden van elk 2 uur. 

Eendaagse projecten:
Dit soort trips vereist geen geduld maar een zeer scherp observatie vermogen om snel de situatie van licht, positie tov het licht en het vogel gedrag te analyseren en daar dan op te anticiperen door strategisch positie te kiezen, proef  afdrukken te nemen voor belichting en sluitertijden controle en eenvoudig weg toe te slaan als het moment daar is. Vooral goed kijken naar de vogels hoe ze op de situatie reageren en waar de meeste kans is want voor je het weet sta je kostbare tijd op de verkeerde plek te verdoen. De boot gaat op tijd en je moet er op zitten of je nou klaar bent of niet.

In het volgende deel van het Farne blog gaan we naar het tweede eiland waar ook wat duikers zaten maar ook noordse en grote sterns zaten, en zeer fraaie Alk, Zeekoet en kuifaalscholver vliegfoto's waren te nemen vanaf een bepaald punt.

Na een lange tijd uitgekeken te hebben naar de zeer gewilde trip was het gelukkig dan zo ver. Vanuit IJmuiden vertrok de boot met het speciale uitkijk dek van de Orca organisatie op dek 8,5 aan de vookant van de boot.
Al snel na het uitladen van de tassen in de krappe kamers kwamen we op het uitkijkdek bijeen waar een lekker windje stond. 

5 uur was het verzamelen in de ruimte van de Orca organisatie. Ze geven hier les aan kinderen over alles wat ze aan zee zoogdieren onderweg tegen kunnen komen. Wij kregen er van de Delta Safari een korte presentatie van wat we gingen doen en wat we konden verwachten.

De boot is oud met veel historie aan boord middels foto's en schaal modellen etc goed her te beleven. 
Dat kon je trouwens 's nachts zelf helemaal ondergaan doordat we tegen de motor ruimte aan lagen met de kajuit en elke piep en kraak van het oude schip konden horen. 

Was gelukkig zowiezo een kort nachtje want we gingen er om 5 uur uit om dolfijnen (gelukt, zie foto) en dwergvinvissen te spotten.

Na aankomst snel over laden in de bus die klaar stond en met de hele groep (29 mensen) naar ST Abbs Head. Een prachtige lokatie een stuk noordelijker aan de kust met een zeevogel kolonie en een pitoresk vissers dorpje.
Je kunt daar lekker eten en vervolgens de altijd uitgezette wandelingen volgen langs de rots formatie en rond een binnen meertje. In het dorpje leven een keur aan meeuwen op de daken en elke ander plek waar een nest op past.

Op de rotsen aan het begin van het pad broeden Noordse Stormvogels. Meerdere paartjes waarbij ze elkaar af en toe proberen te intimideren met laag over scherende 

We kwamen nog regelmatig rouwkwikstaarten tegen die hier een normale verschijning zijn.

Het dorp heeft in de 18e eeuw een enorm drama mee gemaakt waarbij alle mannen in een vreselijke storm zijn verdronken. Dit standbeeld op een muur met uitzicht op de zee herinnerd aan dit drama.

Hier heb je een mooi overzicht vanaf het looppad met de haven beneden in de verte.

Voor een top foto van de Noordse Stormvogels of een Roek moet je iets bij de rand gaan zitten. Hier zeer leuk vast gelegd door een foto van  Elma Vonk die ook mee was op de reis. Het is daar toch wel een meter of 60 naar beneden. :-)

In het volgende deel gaan we echt naar de Farne eilanden toe en zijn er oa vlieg foto's van papegaaiduikers, Alken en Zeekoeten te zien maar ook Grote Stern, Noordse Stern met vis en Kuifaalscholver in volle landing. Hier is alvast een voor proefje.

Hieronder heb ik ale foto's van het blog in een fotoalbum gezet zodat je ze allemaal even door kunt lopen.
Alvast bedankt voor het bezoeken en zoals altijd wordt een berichtje zeer op prijs gesteld.

Na een lange tijd niet meer naar de Groene Jonker te zijn geweest werd het wel weer een keertje tijd om er te kijken. Ik was voornemens om de Waterral en of de Porseleinhoen te zien. Het werd een feest waarbij ik beide er prachtig op kon zetten en nog veel meer. Het begon met de ontmoeting met Henk Bos die ook wilde komen en dus om 7 uur op de parkeerplaats al stond te wuiven. Hij bleek de Zwarte Ibis te hebben gezien vlak bij de parkeerplaats en had op mij gewacht om hem niet weg te jagen. Hier zijn om te beginnen wat fotos van de zwarte Ibis.

Hij liep er samen met de steltkluut te foerageren dus op de volgende foto zie je ze samen. De Steltkluut liep al snel weg naar achteren maar ineens kwam er iets anders in mijn vizier toen de riet struik achter de Ibis bewoog. 

Henk! Waterral achter in het riet siste ik naar Henk. Het durde eve voor hij ze ook zag en snel fotos begon te maken. De dag was meteen geweldig begonnen en kon al niet meer stuk voor ons. We hebben volop genoten va het spel met de jongen. het waren er vier totaal en allemaal waren ze aan het zeuren om eten. 

Het was een spel van bedelen en zorgen dat als moeder wat had er als eerste bij te zijn. 

Het begon haar wel op de zenuwen te werken en af en toe werd er eentje gecorrigeerd zoals op de volgende foto

Lekker wat beelden va de Waterral in zijn habitat. Zonder de cups in zijn kielzog kwam hij af en toe tot rust en liep zelf te foerageren met een zoetwater kokkel hier en daar als gevolg.

Hier wat beelden dichterbij met het mooie zachte ochtendlicht erop wat deze mooie vogel het beste laat zien.

We lopen een stuk verder en zoeken een beschutte plek in het het riet aan de rand van een slik plaatje.  De Groene Jonker is niet een plek om rond te lopen want dan jaag je alles weg. Zoek een plek waar iets lijkt te zitten of zou kunnen zitten en wacht geduldig tot er iets op je af komt. Met uitzicht op in ieder geval wat Steltkluten bij een grote pol wachten we op wat komen gaat. Op de plek die we hebben gekozen is het al gauw prijs met diverse soorten. 

Niet veel later gebeurt hetzelfde met een bosruiter. We knijpen elkaar of  we niet dromen en ze op afspraak komen. :-)

De rest van deze wonderbaarlijke dag en een deel van een tweede bezoek bewaar ik voor een volgend blog. In de galerij  alvast een voor proefje met een iets oudere Waterral waar ik een hele serie van heb.

Iedereen alvast bedankt voor het bezoeken en eventueel achterlaten van een bericht wat zoals altijd zeer wordt gewaardeerd. Tot een volgende blog en mogelijk nog beter een ontmoeting ergens in de natuur.

We zagen op waarneming ineens veel witwang en witvleugel stern waarnemingen staan en besloten met een groepje te gaan kijken. Op Facebook waren er ook al diverse foto's geplaatst wat toch al aan geeft dat ze op de juiste afstand te benaderen zijn om te fotograferen.
In eerste instantie het verkeerde pad genomen en vol in tegenlicht dus andersom gelopen waarbij we deze jonge geoorde fuut tegen het lijf liepen in een sloot.

Lekker een beetje langs de sloot gelopen om hem er netjes op te krijgen want hij was behoorlijk bewegelijk aan het vissen. Uiteindelijk alleen naar rechts gelopen terwijl de anderen links bezig waren. Een laag standpunt in het natte gras gezocht op water niveau en even later kwam hij mijn kant op zwemmen. :-)

Uiteindelijk kwam een van de ouders ook ineens te voorschijn in de sloot. Dankbaar gebruik van gemaakt.

Hierna verder gelopen naar het goede dijkje waar we de sterns met zon in de rug zouden fotograferen. Het was zelfs met de nieuwe 500 mm uit de hand mogelijk om deze snel bewegelijke sterns te fotograferen. Later wel over geschakeld op de 300 met de 7D omdat we er wel erg dicht op stonden.

Voor we naar de andere kant van het gebied trokken voor de witwangstern namen we een bak koffie in een haventje vlak bij waar een boerenzwaluw op een paal van de steiger zat te rusten. We hebben hier in het zonnetje naar de mensen zitten kijken die zich zelf op een vlot met een touw naar de overkant moesten trekken. Dit alles  onder het genot van een plaatselijk stukje fruit gebak waarvan ik de naam alweer ben vergeten. Misschien kwam het wel omdat we onze tanden er niet in konden krijgen. :-)

Allemaal weer bedankt voor het bezoek en de eventuele reactie die jullie hier achter laten. Wordt altijd erg gewaardeerd. Er is een mogelijkheid een email bericht te krijgen bij nieuwe blogs. Als je dat wilt klik dan hier.

Alle foto's uit dit blog zijn bijgewerkt in de pagina. Om alle foto's van de geoorde fuut te bekijken klik hier.

Ik ben in korte tijd twee keer met zeer groot plezier naar de omgeving Groningen gereden. De eerste keer om met een bevriende fotograaf Folkert Veenstra op pad te gaan naar een locatie geweest waar we gekraagde roodstaart konden fotograferen. Wat een top locatie. Zo vanuit de auto op een parkeerplaats kwamen ze (heel gezin) om de 10 minuten even op bezoek en gingen op de paaltjes zitten.

In het begin eerst nog een prachtige roodborst en een ontspannen konijn op het heldere frisse groene gras, maar al gauw begon het echte werk en kwam er een prachtig volwassen exemplaar op en paaltje zitten en de temperatuur steeg snel in de auto kan ik je zeggen.
Ik had net mijn nieuwe 500 mm lens waar nog niet eens beschermende rubberen camou omheen zat en voelde me naakt met die witte lange lens uit het raam. De vogel trok zich er gelukkig veel minder van aan en poseerde er lustig op los.

Wat een geweldig mooi beest is het toch. Als ik de foto's bewerk kan ik er wederom enorm van genieten. ik zal niet te vel tekst plaatsen maar de foto's voor zich laten spreken.

Een week later kreeg ik van een vriend van Folkert Wilfried Solarz een tip over de locatie van enkele Grauwe Klauwieren. Twijfelde geen moment en was er al zeer vroeg toen het mannetje meteen in een boom naast de weg ging zitten. Gauw een foto genomen en je kent dat ritueel wel steeds een beetje dichterbij maar hij bleef lekker zitten. Uiteindelijk was ik getuige van het uitbraken va een braakbal bij deze klauwier.

Na enige tijd kwam er een auto achter me staan en stapte er een man uit. Bleek Wilfried te zijn die besloot om zelf ook te komen. We hebben de rest van de dag een ontzettend gezellige dag gehad samen in de auto zo achter de Klauwieren aan rollend in mijn schuilhut met Stelath mode. (Mitsubishi Outlander PHEV)

Vrouwtje kwam mooi op een paaltje rusten tussen het voeren door met de hei er achter wat voor die heerlijke zachte bruine kleur zorgt. Werkten ze allemaal maar zo mee want dit was echt genieten.
Er waren ook jongen verscholen in de bosjes die we heel af en toe konden zien. 

Mooi om ze op een paaltje te kunnen bewonderen maar ik heb er ook nog van het vrouwtje in haar meer natuurlijke habitat.

Als afsluiter een Grauwe Klauwier in Koekoek pose. :-) Allemaal weer bedankt voor het bezoeken en alvast bedankt als je een berichtje achter laat. Hierna volgt een foto galerij met alle foto's op vol formaat.

Welkom bij deel 2 van het blog over het bezoek aan Helgoland van begin Juni. (Ja, ik loop hopeloos achter met mijn blogs inderdaad)
Voor ik weg ging op vakantie naar Limburg waar ook een dik blog van aan zit te komen met vooral veel roofvogel soorten snel de overige foto's van Helgoland en Dune bewerkt en naar mezelf toe gestuurd om op het vakantie adres bij een regenachtige dag te kunnen verwerken.
Het regent hier pijpestelen dus mooie dag om deze belofte waar te maken en iets van de achterstand weg te werken.

Voor dat ik verder ga met het leuke bezoek aan Dune, het eilandje vlak tegenover Helgoland nog even wat foto's van de vogels op Helgoland. Vanaf dit blog zal ik onderaan het blog een foto album zetten waar alle foto's in volle grote in een keer door telopen is. Dat betekend dat de foto's tussen deze teksten niet meer groter zijn te maken dan ze nu te zien zijn. Als je alleen vor de foto's komt scroll dan meteen door naar beneden en open de fotogalerij. 

Met onze spullen naar de boot getrokken, kaartje gekocht en na een kleine vaart van 10 minuten in een veel te kleine boot voor zoveel mensen kwamen we aan in de haven van Dune. Het is te hopen dat er nooit iets gebeurt want er waren volgens mij maar net 5 reddingsvesten aan boord. :-)
Meteen in de haven links het strand op gedraaid waar we meteen al in de verte wat grote zeehonden zagen liggen.

Stukje verderop kwamen we deze geringde rakker tegen. Meteen plat op de buik en snel wat foto's gemaakt.

Plotseling zie ik een vrouwtje eidereend in de zee nogal wild doen. Als ik nog eens goed kijk zie ik dat ze wordt opgejaagd door een zeehond die haar als speeltje gebruikt. Kijk naar de hele serie onderaan in het groot maar hier in het klein als indruk.

Nog na lachend van wat er net gebeude zijn we een stukje door gelopen want aan het einde lagen de meeste zeehonden bij elkaar. De gene die niet op het strand lagn waren lekker aan het spelen met de golven dus een veel leuker onderwerp om te fotograferen.

We zijn over het zuidelijke stenen strand terug gelopen naar de haven waar we de laatste sloep namen met helemaal geen reddings vesten LOL. Kwamen daar wel nog een eidereend tegen die op het strandje stond. Ik ben  naar beneden geklauterd vor laag standpunt shot.

Alles bij elkaar een geweldige ervaring rijker en elkaar goed leren kennen in ons knusse en goedkope B&B. Roy goed geregeld kerel. Nogmaals dank voor een zeer geslaagd weekend en zeker de moeite waard om een jaar terug te keren bij de trek in September of zo.

Tenslotte zoals eerder aan gegeven alle foto's in een door te bladeren overzicht. Lees graag reacties of dit beter is dan losse vergrotingen te moeten openen. Oh ja wil je deel 1 van deze reis ook lezen klik dan hier.

Nadat Marco Rolleman (een foto vriend van mij) begin dit jaar zijn deelname aan de fotoreis naar Zuid Zweden vanwege ziekte af moest zeggen besloot hij met Roy Witbreuk in Juni naar Helgoland te gaan. Ze vroegen me mee en ik twijfelde natuurlijk geen moment. Het is een van die locaties waar je als natuur fotograaf en met name de fotografen met een interesse voor vogels geweest moet zijn. Roy regelde de boot tickets en had en fijn en betaalbaar pension gevonden via een kennis.

Op donderdag naar Marco toe want die had voorgesteld om bij hem te blijven slapen de avond voor vertrek. Dat scheelde me twee uur rijden en slaap dus ging gretig op zijn voorstel in. De avond met zijn zoon nog even naar de steenuiltjes bij hem in de buurt geweest waar we succesvol waren dus het weekend begon al goed.
De volgende morgen op pad met de auto van Roy op weg naar Cuxhaven waar de Catamaran ons op zou halen.

We vermaakten ons prima in Cuxhaven met een lekker zonnetje. Na onze koffers te hebben ingeleverd en bij bestaald voor de extra kilo boven de 20 kg. :-( Bij een fonteintje met hard licht wat foto's van Kauwen en Kokmeeuwen genomen. Het is een gezellig haventje met een terras dat op de zee en de haven uit kijkt.

Na een boottocht van 1,5 uur kwamen op Helgoland aan. We probeerden om met de tassen te gaan lopen maar hielden al snel een taxi aan die ons met de zware bepakking vor 14 euro naar het pension wilde brengen. We bleken in Uberland te zitten en toen we de weg omhoog in de elektrische taxi hadden gemaakt waren we erg blij dat we niet hoefden te lopen. Pff een berg geit zou er nog moeite me hebben gehad. :-)
Meteen na de koffers te hebben gedropt meteen de buurt gaan verkennen en naar de befaamde rots Lange Anna gelopen waar we erg dichtbij bleken te zitten.

De Jan van Genten vliegen er je letterlijk om de oren en we schoten meteen al een kaart vol. 

We zagen ook op borden dat er naast de Jan van Genten, Zeekoeten, drieteen meeuwen en Alken ook Noordse stormvogels moesten zitten. We hebben ze allemaal gevonden en de mooiste foto's gemaakt toen we op de laatste dag een hevige opstekende storm op de rots hadden en alle vogels ineens op de wieken gingen.

We zijn alweer bij het einde van deel 1. I het volgende deel meer foto's va de vogels maar ook van de zeehonden op Dune en meer van het eiland.

Iedereen alvast bedankt voor het achterlaten van een berichtje. Het was alweer even geleden dat ik een blog had gepost en er staan er nog een paar van voor deze dag in de stand-by mode maar deze was zo fraai dat ik hem meteen maar plaatste. 

----------------------------------Eerdere blogs die je misschien ook interessant zou kunnen vinden--------------------------------

Na de vele mooie foto's op facebook van enkele fotografen die al waren geweest kon ik me toch ook niet meer inhouden en moest naar Vlieland toe. Er was nu zelfs een tweede uil gespot dus de kans er eentje te treffen was verdubbeld. Diverse mensen gevraagd of ze mee gingen en na wat twijfels gingen er toch een paar mee.
Afgesproken in Harlingen om 9:30 want de eerste boot ging pas om 10:40. Verre van perfect natuurlijk want dan heb je het mooiste licht al gemist maar het was wel de snelle boot dus we zouden om 11:30 aan komen.

Aan boord nog heel veel fotografen ontmoet. We waren natuurlijk niet de enige die de uilen wilden platen. Oa Twan Hak en Roelof Molenaar gezellig mee zitten kletsen. Roelof was met Kee Liu naar Polen geweest waar ze een schitterende Zeearenden sessie hadden gehad. Natuurlijk informatie uitgewisseld dus wie weet ga ik daar ook nog eens heen. Eenmaal in de haven gebruikten wij onze wintercombi kaarten en namen de bus naar de locatie. Er stond een hevige wind dus fietsen was een uitdaging met alle apparatuur. Na te zij gedropt op de juiste halte liepen we naar de uilen locatie toe.

Wandeling op Vlieland van bushalte naar uilen met Harry, Henry en Elma. 
Halverwege nog even stoppen voor het maken van wat landschap foto's en mooi wild ogend wild.
Foto's boven zijn van Elma Vonk. 

Niet veel later was het inderdaad zo ver dat we de uilen hadden gevonden. De fotografen stonden in rijen op een tegenoverliggende duin opgesteld dus het was een makkie. Na eerst een paar minuten de uil rustig te hebben bekeken besloot ik de camera te laten werken.

De laatste twee foto's wederom van Elma Vonk waarin ze mij er ook hebt gezet.

Hier is mooi te zijn dat de uil iedereen gewoon negeert. Ze gaapt hier uitgebreid terwijl ze naar de top van de duin loopt. Op de achtergrond zie je een fotograaf die op de duin is blijven zitten terwijl wij allemaal ok zijn gelopen om hopelijk het weg vliegen vast te kunnen leggen. Ze bleef echter gewoon zitten en was alleeën afgeleid door een vliegtuig dat over vloog.

Ik stond die dag helaas niet altijd op de beste plek voor een vlieg serie maar dit is een drietal foto's van een landing op een verderaf gelegen duintop. Ik moet dus nog eens terug voor de echte goede vlieg foto. :-)

Aan het einde van de dag vonden we de grotere uil op een duinpan. We kropen allemaal op de hoge nabijgelegen duin en hadden een zeer fraai uitzicht op de prachtige vogel.
Na een tweetal uren te hebben zitten rekken, strekken, gapen en slapen kwam hij of zij ineens in beweging en ik liep snel om de duin heen. Het zonnetje brak net even door en de uil kwam pontivikaal in het fraaie licht te zitten waar ik dankbaar gebruik van maakte en de volgende foto's van kon maken. 

Terug naar de haven hebben we met 9 man een taxi busje gedeeld. Twee enorm leuke fotografen van Texel ontmoet die we zeker op gaan zoeken in April of Mei. De langzame boot om 17:00 uur genomen en rustig zitten eten en na praten over de erg gezellige en indrukwekkende dag op Vlieland.

Iedereen alvast bedankt voor het achterlaten van een berichtje. Het was alweer even geleden dat ik een blog had gepost en er staan er nog een paar van voor deze dag in de stand-by mode maar deze was zo fraai dat ik hem meteen maar plaatste. 

-----------------------------------Eerdere blogs die je misschien ook interessant zou kunnen vinden--------------------------------

Nadat ik op mijn site een forum was begonnen voor het delen van fotografie plekken kwam er eigenlijk direct veel reactie. Het blijkt dat er meer mensen behoefte hebben aan een plek waar je plekken kunt delen met anderen. 
Het idee is simpel: 
1 - Je kan mee naar een plek om vogels of andere dieren te fotograferen met een gids die wil helpen of 
2 - Je bied aan om zelf een keer mensen te willen gidsen als een soort uitwisseling op een plek of gebied dat je zelf goed kent. Ik heb dat enige tijd geleden gedaan met enkele mensen waar ik vaker mee weg ga bij de Groene Jonker.
Je kunt onderstaande blogs bekijken voor een impressie van die dag in twee blogs door erop te klikken:

En zo gebeurde het dat Alrik Hoven aan bood om een dag te gidsen in de omgeving van Amersfoort. Uilen was het magische woord en het betrof Steenuilen, Ransuilen en Bosuilen. Ik heb als probeersel op deze site in het menu onder het forum een formulier aan gemaakt waar je je in kon schrijven en na twee dagen de inschrijving moeten sluiten want we zaten al op 14 mensen. :-) Er waren wat mensen die aan gaven dat ze ook mee wilden en op de reserve lijst wilden worden gezet. Toen er afvallers waren waren de opengevallen plekken dus al snel gevuld. :-)

Na het verzamelen op de afgesproken plek van de email die alle genodigden hadden gekregen met de dag planning gingen we de Leusderhei op om de rans uilen te bekijken. Hieronder volgt een kleine impressie van dat deel:

We dachten dat ze alleen in de bekende boom zouden zitten maar na wat rond lopen bleken er in totaal wel 13 of 14 te zitten. Hier worden ze aan gewezen aan het groepje vrouwen die er ook een foto van wilde maken.

Na de zeer hevige regenbuien van de dag ervoor en zelfs op deze dag tot een uur of 9:30 zitten de ransuilen helemaal in elkaar gedoken met de kop ingetrokken en de oren plat om op te warmen en de fotografen onder de boom te negeren. :-)

Het weer was intussen lekker opgeknapt en we gingen op pad naar de plek van de bosuilen. Hieronder zie je de brug het park in met mooie herfst kleuren en spiegeling.

Onderweg naar de bomen van de bosuilen kwamen we langs een boom met een houtpantserjuffer volgens onze gids Alrik. Hier zie je hem aan het werk met daarna twee van mijn eigen opnames van deze juffer.

Eenmaal bij de bosuilen plekken aan gekomen hadden we helaas geen geluk en waren de plaatsen verlaten zoals duidelijk is te zien op de foto. Er zaten wel wat Kauwtjes die in de diverse gaten in de bomen zaten waar we ons mee hebben vermaakt.

Vlak bij de boom stond een andere boom met een porseleinzwam erop. Is op zich niet echt een mooi ding tot ik na wat spelen met een breedhoek lens van onderen fotografeerde. Dan wordt het door het tegenlicht ineens een prachtige zwam met fraaie lijnen.

Na deze stop gaan we naar een restaurant om even op te warmen met lekkere warme koffie en wat te kletsen over de dag tot dan toe. Hier wat kiekjes met de iphone genomen. Natuurlijk alle fotografeer spullen mee naar binnen.

Omdat de steenuilen niet waren waar genomen op de bekende plekken en Alrik nog een bosuil plek wist besloten we in overleg om de tweede bosuil plek te bezoeken en de steenuilen voor een volgende keer te bewaren. Er was weinig tijd over met de zon die al vrij snel onder gaat in deze tijd dus moesten we voor het 1 of het ander gaan. De tweede plek zou raak zijn! Hij werd al snel even met zijn kop uit het gat gezien en we besloten ons op te stellen en af te wachten in de hoop dat hij zich nogmaals zou laten zien.

Achteraf was het niet zo moeilijk geweest om de uil te vinden. Het staat zelfs op de boom aangegeven waar hij zich bevindt. Gewoon de aanwijzigingen volgen.

Als je ook een keer mee wilt of graag een keer gids wil zijn in een voor jouw bekend gebied meld je dan in ieder geval aan op het forum. In het menu van deze site is het forum eenvoudig te vinden. Als er genoeg animo is voor een bepaalde trip organiseren we er eentje en hopen dan net zo veel plezier en lol te beleven als bij deze trip.

Allemaal weer zeer bedankt voor het bezoeken van dit blog en het eventueel achter laten van een reactie.
Groetjes, Henk Schuurman

In de onderstaande foto kun je goed zien waar de edelherten zich op hielden. Veel verder weg dan ze klonken toen de mist nog over de grond hing hebben ze zich verzameld op een heuvel. Het mannetje dat ik hoorde burlen staat met zijn rug naar me toe en bewaakt zijn kudde hinden als een veld heer.

Na de mooie zonsopkomst en diverse fraaie vogel soorten te hebben vast gelegd (hier te zien in deel 1 van dit blog) in het mooie zonlicht lopen we verder naar de ander kant van de driehoek.
Roy staat daar al te wuiven dat er wat te zien was. Boven de rietvelden steken enkele kale takken uit en de baardmannetjes landen er regelmatig met veel kabaal. Wat een heerlijk en verslavend geluid maken die beestjes toch.

Het was echt genieten van de manier waarop ze bezig waren. Hier zat een vrouwtje op de punt van de tak en kwam het mannetje even polshoogte nemen.

We hadden de ontmoeting met de filmploeg van hartvannederland zoals te zien in deel 1 en liepen terug naar de parkeerplaats. Heerlijk bakkie koffie erin bij het helemaal vernieuwde bezoekers centrum. Het was erg goed toeven in het zonnetje op het terras en we zaten gezellig te kletsen over de boswachters. Ze leken wel wat van slag door de grote toeloop van mensen in de OVP want in beide gevallen die dag waren ze verre van vriendelijk tegen bezoekers.  We besloten om naar het hoge uitkijkpunt te gaan bij de grote Praam om de edelherten op te zoeken vanaf een hoger uitkijkpunt. Als je goed kijkt zie je de reden waarom de vogels op vliegen in de achtergrond.

Je ziet de zeearend op 2/3 van links boven de vogels vliegen. Grote paniek en er zouden een paar Buizerds later geen genoegen nemen met de vliegende deur. We namen een patatje bij de kar en met de camera op de grond was ik af en toe afgeleid door wat vlinders die ik fotografeerde.

En dan ineens uit het niets (we zaten niet op te letten) verschijnt de zeearend met een groep van 5 buizerds om hem heen. Hij komt steeds dichterbij totdat hij over ons heen cirkelt met steeds minimaal 1 buizerd die hem aan valt.

Hoe bizar het grootte verschilis tussen de eveneens grote Buizerd en de zeearend is hier goed te zien.

Het was weer een echte top dag met enorm veel plezier en veel lachen. Iedereen weer bedankt voor het lezen van mijn blog en eventueel voor het achter laten van een bericht. Er is intussen een forum ingericht op deze site waar fotografen en/of natuur liefhebbers mooie plekken uitwisselen. Je kan hier mee met een gids naar een gebied of je zelf aan melden om een groep te gidsen.

Ik sluit af met een foto van het prachtige ruige landschap van de OVP met een opkomende zon er achter.
Vergeet je niet op te geven als je een email wilt ontvangen als ik een nieuw blog plaats. klik hier
Tot de volgende blog ,
Henk Schuurman


-----------------------------------Eerdere blogs die je misschien ook interessant zou kunnen vinden----------------------------------

Afgelopen zondag was het weer eens tijd om naar de OVP te gaan. Na de film "De nieuwe wildernis" zou het behoorlijk drukker zijn dus we wilden in ieder geval vroeg zijn om die enigszins voor te zijn.
We hadden 7 uur op de parkeerplaats afgesproken en naast wat vrienden van twitter waren er ook twee bevriende fotografen Marco Rolleman en Roy Witbreuk uit de omgeving Twente van plan om te komen. 
Het was mistig zoals voorspelt en we hoopten op de bronst van de edelherten vandaag.

Na het begin stukje bos, de hut aan de rechterkant voorbij de bruggetjes over. Als je dan rechtdoor loopt kom je op bij een mooi stuk gras pad waar dit plasje rechts ligt waar ik in een eerder bezoek een mooi filmpje maakte van de Konik paarden in volledige rust. Zie eerder blog over de OVP.

We hebben hier best wel even genoten van de prachtige zonsopkomst en de fraaie ruige omgeving waar de OVP zo om bekend staat. Hier zie je de mensen in de sfeer met een panorama foto vast gelegd. Klik voor vergroting want hij is wat groter dan de andere foto's.

Een stukje verder heb je de erg ruige bomen staan waar we ook de nodige foto's hebben genomen.

We zagen nog wat edelherten hindes langs schieten die waarschijnlijk op waren geschrikt door andere bezoekers in de driehoek. Het zouden achteraf de enige edelherten zijn die we die dag van dichtbij zouden zien.  Rechts onderin zie je Roy bukken en die heeft niet in de gaten dat de herten achter hem langs lopen. Marco sissen naar Roy: " Roy, achter je!"  Ha ha was hilarisch en erg komisch dat gezicht van Roy toen hij het door kreeg. :-)

We liepen wel snel verder want als er mensen in het gebied liepen en de herten verstoren wisten we wel dat het niet veel zou worden met de bronst mee maken. Toch werden we al gauw wederom afgeleid door de heerlijke sfeer van de driehoek waar een dikke laag mist over de grond hing. Op de achtergrond hoorde je de mannetjes burlen en het had iets magisch want je zag ze niet maar hoorde ze wel. Ze kunnen goed door voor mist hoorn kan ik je zeggen na zondag.

Hierna liep ik zelf even door naar de Zeearend hut om te kijken of ik de mannelijke mist hoorn kon zien. Ik ben rechts om de hut heen gelopen en ben ervoor op een kleine verhoogd heuveltje gaan staan. Het licht kwam mooi op en de mist begon heel langzaam weg te zakken. 

Er kwamen regelmatig vogels voorbij vliegen die ik dankbaar op de plaat kon zetten.

Er zaten ook enkele putters in de boom naast de hut.

Na een wandeling richting het spoor zonder al te veel bijzonders besloten we terug te lopen naar de driehoek om de andere kant om te lopen. Het was intussen al volop dag licht geworden en het werd er steeds drukker. Roy stond iets verderop bij een rietkraag en gebaarde ons te komen. Bleken er in de rietkraag baardmannetjes te zitten die regelmatig de kale bomen op zochten die er bovenuit staken. Geniet mee van deze prachtige beestjes in schitterend licht in deel 2 van dit blog waarvan hier een al en voorbeeld dat spoedig zal worden geplaatst. 

Ineens komt er een auto van staatsbosbeheer aan rijden en stapt er een camera ploeg uit. De boswachter spreekt ons streng aan over het feit dat we 6 meter van het pad af stonden ipv de toegestane 5 meter. Hij wist dat de camera ploeg hem in de gaten hield en moest zich even kinderachtig laten gelden. Hij vroeg Harry wat we daar moesten en toen Harry vertelde dat we er baardmannen hadden gefotografeerd vertelde hij dat ze daar niet zouden zitten. Ha ha, nou de foto's hierboven vertellen een ander verhaal. :-)

We bleken zelf ook nog even te zijn gefilmd toen we een bruine kiekendief hadden gespot. Klik hier voor het filmpje van Hart van Nederland met als onderwerp de toegenomen drukte in de OVP door het succes van de film de nieuwe wildernis. Na dit avontuur besloten we een kop koffie te gaan doen in het nieuwe bezoekers centrum dat erg mooi is verbouwd.  Zie de foto vanaf de driehoek genomen met het uitkijkpunt goed in beeld.

Allemaal weer bedankt voor het lezen van mijn blog en tot een volgende keer. Zoals aan gegeven gaat deel 2 van dit blog over de baardmannetjes maar ook over een speciale encounter met een zeearend die ruzie kreeg met 5 buizerds.

Indien je een bericht wilt ontvangen bij het verschijnen van een nieuw blog kun je je hier op geven.  Je ontvangt dan automatisch een email met een link naar het nieuwe blog. Als je het leuk vindt om mee te praten over het delen van fotografie plekken kun je hier op mijn site terecht waar ik een forum ben gestart.

Wellicht tot een volgende keer in de natuur,
Met vriendelijke groet, 
Henk Schuurman

Het plan was om de bronst van de damherten te gaan bekijken. Als dat nog niet op gang was gekomen zouden we de boom kikkers gaan opzoeken en proberen te vinden.
Gedurende de afgelopen weken waren er weer volop foto's van boomkikkers op Facebook verschenen dus ik had de hoop op het zien van deze kleine wondertjes opnieuw leven in geblazen.

Enige tijd geleden waren ze ook gezien maar er was een idioot met een ploeg mensen naar de boomkikker plek gegaan en de kikkers van hand tot hand laten gaan en de kikkers verstoord.

Zodra we de eerste meters in de duinen zetten wordt de ingang geblokkeerd door een 4x4 van een boswachter. We waren te vroeg naar binnen gegaan want je mag er pas na zonsopgang in. Maar ja dan mis je deze mooie beelden vanaf de kop van een hoge duin. Hij liet ons door want hij besefte dat als we terug zouden lopen we bij de ingan weer terug konden lopen omdat de zon dan op zou zijn gekomen. Aardige kerel dus snel door lopen voor de zonsopkomst die er veel belovend uitzag.

Na een succesvolle zonsopgang met heel mooi licht lopen we achter Herman aan naar de bronst plek van de afgelopen jaren. "Normaliter hoor je de burl van de mannetjes al vanaf hier" zegt Herman met een sip gezicht. 
Het zou dus helaas niets worden met de bronst vandaag maar we weten in ieder geval waar we moeten zijn als de bronst echt los komt. De plek staat als een waypoint in mijn telefoon dus die vindt ik vanaf nu in het pikkedonker. 

We nemen wat te eten en lopen langzaam richting boomkikker plek. Het begint echter enorm te waaien en we krijgen ook voor de kikkers het gevoel dat het wel eens een teleurstellende dag zou kunnen worden. Ze houden van zon maar niet van wind is de verwachting dus fingers crossed. Eenmaal aangekomen zoeken we ruim een uur tevergeefs.

Alle bramen struiken worden minuscuul afgestruind naar een glimp van die kleine rakkers maar we vinden helemaal niets.  Als we op splitsen en een deel van de omgeving af gaan struinen horen we Joop ineens roepen. Eenmaal terug staat hij nogal beteuterd te kijken want hij had er zelfs twee gezien maar is ze alweer kwijt! Hij was alleen even weg gelopen om de tele lens om te wisselen voor een macro lens maar kan ze niet meer vinden.  Joop heeft er zichtbaar de pest in en kan niet meer rusten voor hij er weer eentje hebt gevonden.  Een half uur later heeft hij er ineens weer eentje gevonden. Geluk dwing je af  hoor ik ineens door Ben roepen met een grote grijns op zijn gezicht.

Het waait als een gek en de kikker gaat met zijn rug naar ons toe zitten. Nadat iedereen een paar foto's heeft kunnen nemen probeer ik een takje weg te halen aan de zijkant zodat we misschien de zijkant en zijn kopje kunnen fotograferen. Zo voorzichtig als ik was hij vindt het niets en springt weg de struiken in en is niet meer te vinden. Het duurt daarna niet lang voordat Ben er ineens eentje verstopt ziet zitten. ook daar enkele foto;s genomen. Oa met de telefoon(zie beneden) kunnen nemen maar wederom van de achterkant.  :-(

Je loopt tijdens het zoeken naar de kikkers tegen diverse vuur vlinders en vliegen aan op de bramen struiken en de bloemen eromheen die we dan ook maar even mee nemen als troostprijs.

Terwijl we de boomkikkers zoeken horen we regelmatig het geluid van een ijsvogel klinken. Op een bepaald moment ga ik toch maar eens kijken en zie ik hem op een metalen luik langs de waterkant zitten. Ik roep snel de anderen en we lopen erop af. Hij vliegt ervan door en hangt een stukje verop ineens in de lucht waar hij bid boven het water. Wauw! mooi zeg klinkt het ineens om me heen. Snel scherp gesteld en net op tijd vast kunnen leggen.

Ze draait en ik kan haar ook van de zijkant vast leggen tijdens het bidden

Ze gaat aan de overkant in het riet zitten en is zeer goed benaderbaar. Blijkbaar gewend aan de vele mensen die in haar vis gebied rond lopen. We liggen langs de kant en kunnen deze plaat schieten.

Nog helemaal vol van het moment horen we plotseling weer het bekende piep geluid en een mannetje scheert achter ons langs en gaat even verderop op een paaltje zitten waar ik hem langs de rietkraag kan platen. 

Het duurt niet lang voor hij op vliegt en ook gaat bidden boven het water. Het kan maar niet op en we kijken elkaar aan vol ongeloof. Wat leek te eindigen in een dag zonder noemenswaardige foto's veranderde in een kwartier tijd in een super middag met geweldige momenten van dit koppeltje ijsvogeltjes. 

Allemaal weer bedankt voor het lezen van mijn blog en voor het achterlaten van een bericht. 

Gisteren was het eindelijk zover dat ik de bronst van de edelherten zou gaan bekijken. Enkele vrienden van mij zouden naar de Hoge Veluwe gaan en vroegen mij of ik mee wilde gaan. Ik was de laatste weken alleen maar met werk bezig geweest en wilde er al graag eens weer op uit. Voeg daar het lekkere weer aan toe en geen excuus meer om niet te gaan.  Mijn camera gepakt, batterijen waren nog vol en kaartje leeg dus we konden erop uit. 

Als ik na een kaartje kopen door het hek van park de Hoge Veluwe rijdt en even later voor het museum langs rechts af sla val ik van de ene verrassing in de andere. Er staan over een goeie 500 meter een lange rij auto's met ervoor allemaal mensen met camera's hutje mutje naast elkaar.
ik weet een gaatje te vinden en rijdt mijn auto achteruit tussen de andere in. Sommige mensen staan er al 3 uur en hebben nog geen hert gezien.  Ik pak mijn spullen uit en als ik mijn camera op het statief monteer zie ik beweging in het bos. De edelherten komen er aan en lopen naar een veld achter een stuk bos. Niet veel langer komen ze even kijken aan onze kant maar gaan weer weg.

Nadat ze er achter kwamen dat er nog geen voer lag renden ze snel terug naar de andere kant. De achterste had niet door dat de voorste in hield en buitelde er bijna over heen. :-) Vandaar het rechter pootje dat ze omhoog steekt.

Vijf minuten later snap ik wat ze kwamen doen. Ze dachten dat er al gevoerd was. Dat was nog niet gebeurt maar zoals de volgende foto laat zien gebeurde dat niet lang daarna wel. Diverse emmers met voer en appels worden over de hele breedte van de wildbaan verdeeld.

Niet lang daarna komen de edelherten ook naar dit stuk wild baan en kunnen we genieten van het schouwspel. Geniet mee van de beelden en het filmpje.

Hij loopt er behoedzaam naar toe en zij heeft vooralsnog niets in de gaten. Je ziet hem denken, heeft ze mijn urine op zich of die van een opponent? Het zou er niet van komen ondanks dat ik er volledig klaar voor was om het vast te leggen. Mmm jammer, volgende keer misschien.  ;-)

De brullende mannetjes liepen nerveus heen en weer om de hinden bij elkaar te houden zodat er geen vreemd mannetje bij kon komen. Testosteron all over the place. Kijk de aggresie van dit mannetje. Hij lijkt wel uit zijn neus te bloeden. 

Ze hebben echt heel wat gewei mee te slepen. Het is langer dan ze zelf hoog zijn. Behoorlijk indrukwekkende wapens.

Allemaal weer bedankt voor het lezen van mijn blog en voor de eventuele berichtjes die jullie achter laten. Ik ben momenteel erg druk met het werk dus de volgende zou wel eens langer op zich kunnen late wachten. Ik hoop zo af en toe een break te kunnen nemen van het werk en lekker de natuur in te kunnen gaan.

Groetjes en wellicht tot ziens ergens in de natuur,
Henk Schuurman

-------------------------------------Andere blogs die je misschien ook zouden kunnen interesseren-----------------------------------