Gelukkig was dat niet het geval en ging we wel gewoon onze geplande bezoeken aan de eilanden maken. In de haven lag de catamaran de Serenity II van Andrew Douglas al klaar en we gingen snel aan boord.
Onverwachts onderbreekt hij de zweefduik omdat er blijkbaar een meeuw in zijn route zit en hij een alternatief moet bedenken om bij zijn hol te komen. Dan gebeurt het, hij draait licht, remmen gaan vol open en de voeten komen naar voren. Achteraf zag ik op mijn schermpje pas dat hij gelukkig ook vis in zijn bek had. De camera ratelt en met groot plezier en voldoening zie ik op mijn scherm al dat het een voltreffer is. Missie geslaagd en mijn dag kon niet meer stuk!
Geplant projecten:
Sommige fotografen werken het liefst project matig en gaan dan net zo lang terug naar het onderwerp tot ze de perfecte foto hebben geschoten die ze in hun hoofd hadden zitten. Ze gaan dan wel 10 of meer keren terug als het moet. Dat soort fotografen zou ik niet willen adviseren dit soort trips te doen om teleurstelling te voorkomen. Een tip voor mensen die zulke projecten gewend zijn: Denk goed na voor je zoiets doet of boek een tocht met meerdere dagen op het eiland om de kansen te vergroten. In mijn geval koos ik voor een 5 daagse reis met 1 dag Farne maar met twee eilanden van elk 2 uur.
Eendaagse projecten:
Dit soort trips vereist geen geduld maar een zeer scherp observatie vermogen om snel de situatie van licht, positie tov het licht en het vogel gedrag te analyseren en daar dan op te anticiperen door strategisch positie te kiezen, proef afdrukken te nemen voor belichting en sluitertijden controle en eenvoudig weg toe te slaan als het moment daar is. Vooral goed kijken naar de vogels hoe ze op de situatie reageren en waar de meeste kans is want voor je het weet sta je kostbare tijd op de verkeerde plek te verdoen. De boot gaat op tijd en je moet er op zitten of je nou klaar bent of niet.