Farne Island trip 2015 deel 2

De tweede dag staan we op en is het zwaar bewolkt en heeft het al wat geregend. We nemen meteen maatregelen en ik pak mijn poncho uit de koffer en doe een hoes om mijn lens. Dan maar de iso's omhoog met de full-frame camera. Ik stond er op dat moment nog niet eens bij stil dat de hele reis niet eens door zou kunnen gaan met te slecht weer. 
Gelukkig was dat niet het geval en ging we wel gewoon onze geplande bezoeken aan de eilanden maken. In de haven lag de catamaran de Serenity II van Andrew Douglas al klaar en we gingen snel aan boord.

Uitzicht vanaf het balkon van onze hotel kamer op het haventje in Seahouses

De Serenity II catamaran

Selfie op de boot. Erg koud en nat.

We zouden twee eilandjes aan doen van elk 2 uur.

Onderweg komen we al snel enkele papegaaiduikers, Alken, drieteen meeuwen en Zeekoeten tegen. Even later jaagt er ok een Noordse stormvogel om de boot heen en is goed op deze foto te zien hoe aerodynamisch goed hij kan zweven. 

Dan bereiken we het eerste eiland en zitten de papegaaiduikers al op ons te wachten.

Er is er zelfs eentje bij die ons heel vriendelijk de richting wijst die we moeten lopen. :-) Niet buiten de paden komen roept hij ons nog na.

Er loopt een houten vlonder pad vanaf de plek waar je de boot af komt en dat loopt helemaal door naar achteren. Aan weerszijden van dit pad liggen weiden die vol met papegaaiduikers, en meeuwen zitten. De Papegaaiduikers hebben jongen en vliegen af en aan met eten en de mouwen zitten te wachten in een hinderlaag in de hoop een maaltje van de hardwerkende papegaaiduikers af te kunnen pakken. Ik zie zelfs een duiker die in de lucht door een kopmeeuw wordt aan gevlogen en zijn maaltje pikt. De duiker kijkt even versuft om zich heen en gaat maar weer naar zee om een nieuw maaltje te scoren. Ze vangen een hele bek vol en het is me een raadsel hoe ze die in de bek houden als ze er een visje bij pakken.

Ik loop langs het pad omhoog en verbaas me over de ongelooflijke drukte om me heen. Duikers vliegen werkelijk met tientallen af en aan en ik probeer me te concentreren op de aanvlieg routes omdat ik ben gekomen met een missie. Een foto van een duiker die met vis in de bek en voeten vooruit al remmend aan komt zeilen. Achteraan het pad gaat het naar beneden en is er een lager gelegen pad naar waar de Alken en kuifaalscholvers zitten te broeden. 

Kijk naar de mooie gele binnenkant van de bek van deze Alk

Alken beetje keuvelen met elkaar

Poetsen van de veren met de schitterende snavel

Ook daar is overal wel een duiker te zien want de holen zitten overal. Het licht is daar echter niet goed voor de bewuste duiker foto dus na wat foto's va de Alken en de aalscholvers loop ik snel terug.

Je kunt er behoorlijk dicht bij komen en als je goed kijkt zie je ons in de spiegeling va het ook van de kuifaalscholver zitten.

Ik besluit na een vlieg patroon bij de duikers te hebben ontdekt op driekwart van bovenaf te gaan staan langs het vlonder pad naar boven en zo de duikers te kunnen fotograferen als ze vanuit zee over de gras helling komen. De eerste foto's zijn al gauw gemaakt want ze komen om de 10 seconde dus genoeg kansen maar het licht is nog beroerd en de sluitertijden halen het niet. Maar dan breekt ineens de zon een betje door en hebben we een klein half uur af en toe e zon over de heide staan. Knallen dus en de camera ratelt achter elkaar door.

En dan gebeurt het gene waar ik op had gehoopt en op was gefocust. Ik zie een papegaaiduiker al vanaf zee aan komen en hij maakt een lichte duik voor de kust wat er op duiden kan dat hij er misschien aan het begin van het grasland moet zijn en dus daar moet landen. Ik hou de rand in de gaten en wanneer hij er overheen komt heb ik hem al hel snel in focus. Hij begint te zweven in plaats van vliegen en mijn hartslag begint al op te lopen. Zou dit hem worden? 
Onverwachts onderbreekt hij de zweefduik omdat er blijkbaar een meeuw in zijn route zit en hij een alternatief moet bedenken om bij zijn hol te komen. Dan gebeurt het, hij draait licht, remmen gaan vol open en de voeten komen naar voren. Achteraf zag ik op mijn schermpje pas dat hij gelukkig ook vis in zijn bek had. De camera ratelt en met groot plezier en voldoening zie ik op mijn scherm al dat het een voltreffer is. Missie geslaagd en mijn dag kon niet meer stuk!

Dat het ook echt een missie was en niet bepaald makkelijk bleek wel uit het feit dat er mensen stonden uit allerlei landen als Italie, Spanje, Duitsland en Frankrijk met de dikste en duurste fotografie spullen die het maar niet voor elkaar kregen. Ik heb horen vloeken in zes talen en het werd steeds harder. De bot kwam er al bijan aan en ze hadden de bewuste foto nog niet gemaakt. Door de frustratie werd de spanning groter en ga je meer fouten maken. Ik heb er uiteindelijk diverse geholpen om een goede foto mee terug naar huis te nemen door ze te wijzen op de vlieg en landings patronen vanuit zee waardoor ze op tijd waren ipv steeds een fractie te laat. Sommige stonden kaarten vol te schieten van de langs scherende duikers met hun telelenzen. 500 en 600 mm met de vogels langs vliegend binnen 10 meter en dus binnen de scherpstel afstand van de lens. De foto's boven va langs vliegende duikers heb ik gemaakt met de 70-200 F4 met een 1,4 x converter type 3 op de 5D MK3. Door de zoom functie kun je hem mee trekken of in mijn geval mee draaien en in focus houden. 

Geplant projecten:
Sommige fotografen werken het liefst project matig en gaan dan net zo lang terug naar het onderwerp tot ze de perfecte foto hebben geschoten die ze in hun hoofd hadden zitten. Ze gaan dan wel 10 of meer keren terug als het moet. Dat soort fotografen zou ik niet willen adviseren dit soort trips te doen om teleurstelling te voorkomen. Een tip voor mensen die zulke projecten gewend zijn: Denk goed na voor je zoiets doet of boek een tocht met meerdere dagen op het eiland om de kansen te vergroten. In mijn geval koos ik voor een 5 daagse reis met 1 dag Farne maar met twee eilanden van elk 2 uur. 

Eendaagse projecten:
Dit soort trips vereist geen geduld maar een zeer scherp observatie vermogen om snel de situatie van licht, positie tov het licht en het vogel gedrag te analyseren en daar dan op te anticiperen door strategisch positie te kiezen, proef  afdrukken te nemen voor belichting en sluitertijden controle en eenvoudig weg toe te slaan als het moment daar is. Vooral goed kijken naar de vogels hoe ze op de situatie reageren en waar de meeste kans is want voor je het weet sta je kostbare tijd op de verkeerde plek te verdoen. De boot gaat op tijd en je moet er op zitten of je nou klaar bent of niet.

PS: Intussen is de foto op HD-Metal gezet van 90 x 60 cm waar hij zo de huiskamer in vliegt.

In het volgende deel van het Farne blog gaan we naar het tweede eiland waar ook wat duikers zaten maar ook noordse en grote sterns zaten, en zeer fraaie Alk, Zeekoet en kuifaalscholver vliegfoto's waren te nemen vanaf een bepaald punt.