Welkom bij deel 3 van dit blog over de trip naar Farne Island. In deel 1 heb je de reis met de boot en trip naar St Abbs Head kunnen zien. In Deel 2 zijn we naar het eerste eiland geweest waar we geweldige vliegfoto's van de Papegaaiduikers hebben kunnen schieten in het half uurtje dat jet weer op knapte en de zon even door brak.
In dit deel gaan we met de boor naar Inner Farne waar een keur aan vogel soorten zit waaronder een hele kolonie Noordse en Grote Sternen, maar ook weer Papegaaiduikers en ander soorten als Zeekoet, Alk, Kuifaalscholver zitten.

Je hebt hier echt een hoofd deksel nodig als een pet of zo omdat ze je aan vallen als je niet dor loopt. Er zijn zelfs nesten op het pad die met draadjes en bordjes zijn gemarkeerd om te zorgen dat je er niet per ongeluk op loopt.
Ga met je muis over de foto's hieronder voor een beschrijving.

De kolonie heeft zich behalve langs het pad ook in een oude burcht gevestigd in elk stukje gras dat er ligt. Ook daar is elk nest gemarkeerd en wandelpaden zorgvuldig afgezet om het nest niet te beschadigen maar ze kiezen soms rare plekken uit om die nesten te maken. We lopen verder de heuvel op en komen op het midden deel va Inner farne waar het een drukte va jewelste is. Sternen en Papegaaiduikers vliegen af en aan met vis en na wat observeren zie ik al gauw waar te moeten staan en welke route ze volgen tegen de wind in om gecontroleerd bij de jonge te kunnen landen. De Grote Sternen zitten er samen met wat Noordse Sternen en Papegaaiduikers op een kluitje.

Na het vinden van de juiste plek kan ik dus al gauw enige zeer bruikbare vliegfoto's maken van beide Sternen soorten met vis.

Je zoekt altijd naar de beste achtergronden en vaak lukt dat niet maar als je er op focust en wacht op de juiste situatie heb je soms geluk. Hier moet de Grote Stern omhoog om over een landende Papegaaiduiker heen te vliegen. Ik ws hem ineens kwijt maar hij had iets tijd nodig om zich te herstellen tegen die harde wind in en dat was precies genoeg tijd om deze te kunnen nemen tegen de strakke blauwe lucht. :-)

Op het eerste eiland zaten de jonge Papegaaiduikers ver weg in het hol verscholen maar op Inner Farne was er wel eens eentje te zien.

Ik ben om de kolonie grote Sterns heen gelopen en tussen de holen van de Papegaaiduikers door en kwam aan het einde waar een uitkijkpunt was met Alken en Zeekoeten. Hier stond ook lekker vel wind en ik zag al gauw dat ook hier met de juiste positie goeie aanvlieg foto's waren te maken als ze tegen de wind in moesten landen.

Er zitten ook Papegaaiduikers tussen op de rotsen. Heel af en toe komen ze met een snavel vol vis uit zee en landen op de rots maar door de wind kunnen ze zomaar een paar meter verderop landen en dan kan het een penibele situatie op leveren. :-)

1 - Oh jee de verkeerde plek! De drie andere Duikers zien de vis en komen dichterbij. Je ziet hem zoeken naar een ontsnapping route. 

2 - Ineens worden ze opgeschrikt door een meeuw die de voorstelling heeft gezien en zich er mee bemoeid. De drie anderen vluchten snel alle kanten op maar de kleine Duiker is niet van plan om zijn vis af te geven en zet het op een rennen over de rotsen.

3 - Hij is er 1 of 2 kwijt maar heeft er nog een paar over als hij op de rots formatie er voor komt en de over gebleven vis aan de kleine kan geven.1

Er vliegen ook enkele Noordse Stormvogels bij die rots, er hebben drieteen meeuwen jongen en ik zie een Eidereend langs komen vliegen.

Ik loop weer een stuk verder en spendeer de laatste over gebleven tijd op de achterzijde van het eiland. Hier staat zoveel wind dat de vogels moeten werken om op het nest te komen door voorover te bukken. Je hebt hier meer tijd om deze foto's te kunnen nemen. Is ook de enige plek waar je er meerdere tegelijk kan fotograferen omdat ze hier niet kunnen botsen. Hier zie je me met statief op de rotsen staan en de onderstaande foto's zijn hier vanaf genomen. Met als hoogtepunten de kuifaalscholver en de start foto van dit blog met drie landende duikers.

Als ik nog eens terug ga zal ik hier zeker meer tijd door brengen van de relatief korte tijd dat je op het eiland zit. 
Later op de avond hebben we een sunset cruise gedaan met de zelfde schipper. We hebben hier een jumpling zien springen wat erg leuk was om te zien en om te horen want hij schreeuwt je de oren van de kop.

Snel naar moeder zwemmen. Vader schreeuwt het uit van trots.

Na de eilanden en de jumping varen we langs de zeehonden. Er liggen er flink wat en ze zijn goed te benaderen door de boot zodat we prima foto's kunnen nemen. Alleen de iso moet aanmerkelijk omhoog omdat het schemerig wordt.

En ja bij een sunset cruise hoort een zon ondergang. Hier moet hij nog zakken maar heb ik met de 500 mm telelens de vuurtoren genomen. Sfeer beeldje om mee af te sluiten.

Nogmaals als je gaat hem dan een reis waarbij je meerdere dagen hebt dat in het geval dat de boot niet vaart door slecht weer je nog een andere dag de kans hebt. Probeer een reis zoals met Delta Safari waarbij je 2 uur op het eiland mag zijn en zoals wij deden 2 x 2 uur op twee verschillende eilanden om de kans op succes te vergoten. Het is niet makkelijk om in korte tijd te genieten van de vogels en de omgeving en tegelijkertijd gefocust te blijven om de juiste plek te kiezen en de foto's te kunnen maken binnen de relatieve korte tijd.
Succes! en als je nog vragen hebt stel ze dan hier in een reactie op email me op henk.schuurman@gmail.com

De tweede dag staan we op en is het zwaar bewolkt en heeft het al wat geregend. We nemen meteen maatregelen en ik pak mijn poncho uit de koffer en doe een hoes om mijn lens. Dan maar de iso's omhoog met de full-frame camera. Ik stond er op dat moment nog niet eens bij stil dat de hele reis niet eens door zou kunnen gaan met te slecht weer. 
Gelukkig was dat niet het geval en ging we wel gewoon onze geplande bezoeken aan de eilanden maken. In de haven lag de catamaran de Serenity II van Andrew Douglas al klaar en we gingen snel aan boord.

Onderweg komen we al snel enkele papegaaiduikers, Alken, drieteen meeuwen en Zeekoeten tegen. Even later jaagt er ok een Noordse stormvogel om de boot heen en is goed op deze foto te zien hoe aerodynamisch goed hij kan zweven. 

Dan bereiken we het eerste eiland en zitten de papegaaiduikers al op ons te wachten.

Er is er zelfs eentje bij die ons heel vriendelijk de richting wijst die we moeten lopen. :-) Niet buiten de paden komen roept hij ons nog na.

Er loopt een houten vlonder pad vanaf de plek waar je de boot af komt en dat loopt helemaal door naar achteren. Aan weerszijden van dit pad liggen weiden die vol met papegaaiduikers, en meeuwen zitten. De Papegaaiduikers hebben jongen en vliegen af en aan met eten en de mouwen zitten te wachten in een hinderlaag in de hoop een maaltje van de hardwerkende papegaaiduikers af te kunnen pakken. Ik zie zelfs een duiker die in de lucht door een kopmeeuw wordt aan gevlogen en zijn maaltje pikt. De duiker kijkt even versuft om zich heen en gaat maar weer naar zee om een nieuw maaltje te scoren. Ze vangen een hele bek vol en het is me een raadsel hoe ze die in de bek houden als ze er een visje bij pakken.

Ik loop langs het pad omhoog en verbaas me over de ongelooflijke drukte om me heen. Duikers vliegen werkelijk met tientallen af en aan en ik probeer me te concentreren op de aanvlieg routes omdat ik ben gekomen met een missie. Een foto van een duiker die met vis in de bek en voeten vooruit al remmend aan komt zeilen. Achteraan het pad gaat het naar beneden en is er een lager gelegen pad naar waar de Alken en kuifaalscholvers zitten te broeden. 

Ook daar is overal wel een duiker te zien want de holen zitten overal. Het licht is daar echter niet goed voor de bewuste duiker foto dus na wat foto's va de Alken en de aalscholvers loop ik snel terug.

Je kunt er behoorlijk dicht bij komen en als je goed kijkt zie je ons in de spiegeling va het ook van de kuifaalscholver zitten.

Ik besluit na een vlieg patroon bij de duikers te hebben ontdekt op driekwart van bovenaf te gaan staan langs het vlonder pad naar boven en zo de duikers te kunnen fotograferen als ze vanuit zee over de gras helling komen. De eerste foto's zijn al gauw gemaakt want ze komen om de 10 seconde dus genoeg kansen maar het licht is nog beroerd en de sluitertijden halen het niet. Maar dan breekt ineens de zon een betje door en hebben we een klein half uur af en toe e zon over de heide staan. Knallen dus en de camera ratelt achter elkaar door.

En dan gebeurt het gene waar ik op had gehoopt en op was gefocust. Ik zie een papegaaiduiker al vanaf zee aan komen en hij maakt een lichte duik voor de kust wat er op duiden kan dat hij er misschien aan het begin van het grasland moet zijn en dus daar moet landen. Ik hou de rand in de gaten en wanneer hij er overheen komt heb ik hem al hel snel in focus. Hij begint te zweven in plaats van vliegen en mijn hartslag begint al op te lopen. Zou dit hem worden? 
Onverwachts onderbreekt hij de zweefduik omdat er blijkbaar een meeuw in zijn route zit en hij een alternatief moet bedenken om bij zijn hol te komen. Dan gebeurt het, hij draait licht, remmen gaan vol open en de voeten komen naar voren. Achteraf zag ik op mijn schermpje pas dat hij gelukkig ook vis in zijn bek had. De camera ratelt en met groot plezier en voldoening zie ik op mijn scherm al dat het een voltreffer is. Missie geslaagd en mijn dag kon niet meer stuk!

Dat het ook echt een missie was en niet bepaald makkelijk bleek wel uit het feit dat er mensen stonden uit allerlei landen als Italie, Spanje, Duitsland en Frankrijk met de dikste en duurste fotografie spullen die het maar niet voor elkaar kregen. Ik heb horen vloeken in zes talen en het werd steeds harder. De bot kwam er al bijan aan en ze hadden de bewuste foto nog niet gemaakt. Door de frustratie werd de spanning groter en ga je meer fouten maken. Ik heb er uiteindelijk diverse geholpen om een goede foto mee terug naar huis te nemen door ze te wijzen op de vlieg en landings patronen vanuit zee waardoor ze op tijd waren ipv steeds een fractie te laat. Sommige stonden kaarten vol te schieten van de langs scherende duikers met hun telelenzen. 500 en 600 mm met de vogels langs vliegend binnen 10 meter en dus binnen de scherpstel afstand van de lens. De foto's boven va langs vliegende duikers heb ik gemaakt met de 70-200 F4 met een 1,4 x converter type 3 op de 5D MK3. Door de zoom functie kun je hem mee trekken of in mijn geval mee draaien en in focus houden. 

Geplant projecten:
Sommige fotografen werken het liefst project matig en gaan dan net zo lang terug naar het onderwerp tot ze de perfecte foto hebben geschoten die ze in hun hoofd hadden zitten. Ze gaan dan wel 10 of meer keren terug als het moet. Dat soort fotografen zou ik niet willen adviseren dit soort trips te doen om teleurstelling te voorkomen. Een tip voor mensen die zulke projecten gewend zijn: Denk goed na voor je zoiets doet of boek een tocht met meerdere dagen op het eiland om de kansen te vergroten. In mijn geval koos ik voor een 5 daagse reis met 1 dag Farne maar met twee eilanden van elk 2 uur. 

Eendaagse projecten:
Dit soort trips vereist geen geduld maar een zeer scherp observatie vermogen om snel de situatie van licht, positie tov het licht en het vogel gedrag te analyseren en daar dan op te anticiperen door strategisch positie te kiezen, proef  afdrukken te nemen voor belichting en sluitertijden controle en eenvoudig weg toe te slaan als het moment daar is. Vooral goed kijken naar de vogels hoe ze op de situatie reageren en waar de meeste kans is want voor je het weet sta je kostbare tijd op de verkeerde plek te verdoen. De boot gaat op tijd en je moet er op zitten of je nou klaar bent of niet.

In het volgende deel van het Farne blog gaan we naar het tweede eiland waar ook wat duikers zaten maar ook noordse en grote sterns zaten, en zeer fraaie Alk, Zeekoet en kuifaalscholver vliegfoto's waren te nemen vanaf een bepaald punt.

Na een lange tijd uitgekeken te hebben naar de zeer gewilde trip was het gelukkig dan zo ver. Vanuit IJmuiden vertrok de boot met het speciale uitkijk dek van de Orca organisatie op dek 8,5 aan de vookant van de boot.
Al snel na het uitladen van de tassen in de krappe kamers kwamen we op het uitkijkdek bijeen waar een lekker windje stond. 

5 uur was het verzamelen in de ruimte van de Orca organisatie. Ze geven hier les aan kinderen over alles wat ze aan zee zoogdieren onderweg tegen kunnen komen. Wij kregen er van de Delta Safari een korte presentatie van wat we gingen doen en wat we konden verwachten.

De boot is oud met veel historie aan boord middels foto's en schaal modellen etc goed her te beleven. 
Dat kon je trouwens 's nachts zelf helemaal ondergaan doordat we tegen de motor ruimte aan lagen met de kajuit en elke piep en kraak van het oude schip konden horen. 

Was gelukkig zowiezo een kort nachtje want we gingen er om 5 uur uit om dolfijnen (gelukt, zie foto) en dwergvinvissen te spotten.

Na aankomst snel over laden in de bus die klaar stond en met de hele groep (29 mensen) naar ST Abbs Head. Een prachtige lokatie een stuk noordelijker aan de kust met een zeevogel kolonie en een pitoresk vissers dorpje.
Je kunt daar lekker eten en vervolgens de altijd uitgezette wandelingen volgen langs de rots formatie en rond een binnen meertje. In het dorpje leven een keur aan meeuwen op de daken en elke ander plek waar een nest op past.

Op de rotsen aan het begin van het pad broeden Noordse Stormvogels. Meerdere paartjes waarbij ze elkaar af en toe proberen te intimideren met laag over scherende 

We kwamen nog regelmatig rouwkwikstaarten tegen die hier een normale verschijning zijn.

Het dorp heeft in de 18e eeuw een enorm drama mee gemaakt waarbij alle mannen in een vreselijke storm zijn verdronken. Dit standbeeld op een muur met uitzicht op de zee herinnerd aan dit drama.

Hier heb je een mooi overzicht vanaf het looppad met de haven beneden in de verte.

Voor een top foto van de Noordse Stormvogels of een Roek moet je iets bij de rand gaan zitten. Hier zeer leuk vast gelegd door een foto van  Elma Vonk die ook mee was op de reis. Het is daar toch wel een meter of 60 naar beneden. :-)

In het volgende deel gaan we echt naar de Farne eilanden toe en zijn er oa vlieg foto's van papegaaiduikers, Alken en Zeekoeten te zien maar ook Grote Stern, Noordse Stern met vis en Kuifaalscholver in volle landing. Hier is alvast een voor proefje.

Hieronder heb ik ale foto's van het blog in een fotoalbum gezet zodat je ze allemaal even door kunt lopen.
Alvast bedankt voor het bezoeken en zoals altijd wordt een berichtje zeer op prijs gesteld.