Afgelopen zondag was het weer zo ver. We gingen de AWD in voor Damherten in de hoop op bast gewei.
Nu hoop je natuurlijk allereerst dat je überhaupt een mannetjes damhert ziet maar als het dan zou gebeuren was er een kans op bast gewei. Samen met AWD bewoners Henk Bos en Herman Versteeg om even voor 6 uur afgesproken bij het pannenhuis. Henk had ook zijn collega mee genomen dus we hadden een mooi klein groepje.

De zon breekt heel erg mooi door.  De zon verlicht eerst de rand van de wolken waardoor het net een horizontale zonne bliksem lijkt te zijn. Later krijgen we grillige wolken partijen die een prachtig schouwspel opleveren waar we even de tijd voor nemen om te fotograferen.

We zien diverse damherten en dit keer ook met jongen maar nog geen mannetjes. Tot we heel in de verte in de zon op een duin een mannetje denken te zien. We lopen er snel heen en we hebben mazzel want we hebben wind tegen en de zon in de rug. We nemen foto's en als we hem er op hebben lopen we om de duin heen om  nog dichterbij te kunnen komen. Dat lukt en we kunnen hhem prachtig vast leggen. Er blijken er twee te zitten en na wat aarzeling besluiten ze het duin op te lopen om er vervolgens achter te verdwijnen. We lopen nog wel naar boven maar ze zijn verdwenen. Niet getreurd want we hadden mooie platen.

We lopen naar het bosje waar de ijsvogel wel eens zit en eten wat. Tijdens het eten zien we in de verte een jonge vos lopen. We verwachten ze later wel weer te zien dus we lopen die kant op om te kijken of we het jong nog zien. Dat gebeurt helaas niet dus besluiten we naar het vlinder veldje te lopen. Onderweg komen we een roodborst tapuitje tegen die zich van boom naar boom verplaatst.

Eenmaal bij de vlinders aan gekomen is de zon weg en trekt er bewolking vooor waardoor we alleen wat libellen en juffers zien. Maar eerst een voor mij nieuwe soort vlinder, de Zuringspanner. een nachtvlinder met hele heldere kleuren en prachtige haartjes aan de voel sprieten.

We besluiten terug te lopen maar lopen eerst tegen een grote beer aan. Dat is een aparte vlinder zeg! Mooie kleuren en nog nooit gezien en herkend besluit Henk de mensen op twitter te vragen wat het is. Al snel komen de eerste berichten binnen dat het een Spaanse vlag zou zijn. Al gauw wordt die overruled door de grote beer. :-)

Eenmaal terug bij het pad breekt de zon door en zien Herman en ik een aantal vlinders en wat grotere libellen. Er is een blauwkleurig vlindertje bij dat erg onrustig fladdert en heel even kort stil zit dus klik!  Ietsjes verderop op een bramen struik 1 sec stil en klik!

Diverse vlinders komen uit het niets te voorschijn en we proberen ze allemaal te platen.

We struikelen op de weg terug nog bijna over een pad. Beestje liet zich goed fotograferen.

Iedereen weer bedankt voor het bezoeken en het lezen. Alvast bedankt voor als je een reactie achter laat. :-)
Om de blogs van Henk Bos en Herman Versteeg te bekijken klik je op hun namen.

Groetjes en wellicht tot ziens ergens in de natuur,
Henk Schuurman

----------------------------------Andere blogs die je misschien ook zouden kunnen interesseren--------------------------------------

Als je graag een email wilt ontvangen als er een nieuwe blog op deze site online komt geef je dan hier op.

Ik ben tijdens mijn vakantie in Limburg diverse keren vlinders tegen gekomen. Omdat het qua vogels niet helemaal volgens plan liep begon ik die maar te fotograferen. Naarmate ik er meer zag en meer verschillende tehen kwam begon ik langzaam warm te lopen. Ook hier is zeer goed een uitdaging te vinden. Om ze er met de telelens helemaal scherp op te krijgen valt nog niet mee. In dit blog verzamel ik alle vlinder foto's die ik heb gemaakt.
Voor de liefhebber dus. :-)

Ik heb het pad gevolgd vanaf de parkeerplaats bij de zendmast welke langs het bos loopt en twee keer het spoor van het miljoenenlijntje passeert. 1 keer er overheen en 1 keer eronderdoor.  Hier vlakbij zat een vogel zo hard te zingen en zo aanhoudend lang dat ik op een gegeven moment mijn telefoon heb gepakt en hem ben op gaan nemen. Blijkt ook in het blog te kunnen dus niet vergeten even een stukje te luisteren. Bizar mooi!

Onderweg prachtige uitzichten van de omgeving terwijl je ongestoord bovenin het landschap over gras paadjes loopt en dan weer een gewoon voetpad volgt.

Als je de Eyserbosweg op rijd kan je ineens een weg naar rechts het eyserbospad op. Je ziet hem hieronder op de foto. Dit pad komt uit op een heide veldje met een diversiteit aan vlinders waar ik toevallig tegen aan liep.

Allemaal weer enorm bedankt voor jullie reacties op mijn vorige blog en voor het lezen van deze.
Het volgende blog wordt er eentje van de AWD waar we een persoonlijke ontmoeting hadden met een mannetje Damhert. Tevens enkele zeer mooie vlinders en libellen geplaat. Zeker ook weer de moeite waard.

ik heb met het determineren veel hulp gehad van Coby (Natuurkieker) want mijn kennis van vlinders en al helemaal Libellen begint nu pas.

PS: Ik zal na elk blog waar vlinders in zitten de vlinder pagina op de site ook bijwerken. Je kunt HIER klikken om te zien hoe die er nu bij staat. Ook de foto's die het blog niet halen omdat het anders te druk wordt plaats ik hier wel gewoon bij.

Groetjes en wellicht een keer tot ziens in het veld,
Henk Schuurman

Welkom bij deel 2 van het blog over de OVP en de Lepelaars plassen. We waren de driehoek in geweest met de mooie zonsopkomsten en de Konikpaarden waarvan ik hier nog een mooi filmpje bleek te hebben gemaakt en wil laten zien want hij is echt de moeite waard!

Na de driehoek en de slobeenden bij het bezoekerscentrum vertrokken we naar het Julianapad waar we vorige keer alleen baardmannen op afstand mochten bewonderen. Dit keer zou het anders lopen want we hoorden ze meteen al toen we door het hek kwamen. Dat heerlijke gekwetter om je heen. Ze kwamen helaas niet zo dichtbij als in de rietkragen maar soms mocht ik ze net in een open boompje fotograferen.

Tijdens het heen en weer lopen achter het geluid van de baardmannen aan want ze zijn continu in beweging liepen we ook wel tegen ander soorten aan. Hier bleven een vrouwtje Rietzanger en een Fitis mooi zitten om te poseren.

Aan het einde van het pas ligt een kijkscherm. Hier zitten heel vaak oever en boerenzwaluwen in de bomen bij het scherm. Er nestelen zelfs diverse onder het dak van het kijkscherm dus kijk uit als je er in loopt. Henk Bos en Ghita hebben er prachtige foto's van gemaakt. Met de telelens ging dat niet dus ontbreken ze in mijn blog.

In de volgende foto zit wel wat beweging maar het moment is treffend voor wat je daar steeds ziet. De kleintjes zitten te wachten en zelfs als er een ander jong land gaan ze er op af om te zien of ze eten willen delen.

Er zat ook Boerenzwaluw met jongen bij het kijk scherm. Het licht is snoeihard maar dan kun je wel de mooie olielaag kleurige veren op de rug zien.

Op de terugweg langs het pas naar de auto kwam ik ook een dagpauwoog tegen en ik kan ze na limburg niet meer ongefotografeerd voorbij lopen. Het vlinder virus heeft ook mij te pakken. Wie weet wat voor mooie vlinders ik in het verleden ongemerkt voorbij ben gelopen. :-)

Henk en Ghita waren al naar de Lepelaarsplassen toe terwijl ik met de dagpauwoog speelde. Henk moest 's middags nog tennissen dus ze wilden er op tijd heen. Ik kwam dus later aan bij het bezoekerscentrum en liep alleen over het fietspad toen ik een kneu zag en hoorde. Het licht was erg hard maar ik ben mij uiteindelijk net zo wezen verplaatsen tot ik het licht in mijn voordeel omdraaide. De uitsnede van deze foto is op het moment van de blog schrijven groepsfoto van de vogelvrienden op facebook. Voor wie dat niet kent klik op de oranje link of op onderstaande foto. 

Ik besloot het natuurpad te volgen naar de hut en niet over het fietspad te gaan. In de hoop wat vlinders tegen te komen in de bossages langs het pad. In de verte zag ik wat mensen en dacht eerst dat het een gezin was dat zat te picknicken maar het waren fotografen voor het bruggetje achter een camouflagenet wachtend op de ijsvogel.Er waren er enkele erg vroeg bij en die hadden de ijsvogel er ook super op staan want de afstand op deze plek is errruuggg goed. Enkele mensen die je hier ziet is Ria van Dam (blog struinen door de AWD), Frensis Bol van facebook. Achter mij zat ook Ronald Groenendijk die ik later nog eens sprak en hier vaak heen ging voor een ijsvogel project voor zijn web site. Klik op zijn naam om te zien hoe ver hij daar mee is.

Ineens kwamen Henk en Ghita terug gelopen en die vertelden ons dat er een kwak voor de lepelaarshut zat. Meteen alles ingepakt en er naar toe gehaast voor dat buiten kansje. Hij zat bij aankomst links in het tegenlicht maar vertrok na een half uurtje. Meerdere mensen pakten alles in en vertrokken maar ik had een voor gevoel dat hij hier niet klaar was. Iemand zag hem in de hoek zitten en er kwam beweging in. Snel de lens opgepakt in de hand en in de meerpunts zoeker gebracht. Heel veel waren te laat maar ik kon de hele serie schieten van aanloop tot landing op de tak.  Ik zal ze op mijn site zetten maar hier zijn de belangrijkste moment opnames uit die serie.

Allemaal weer enorm bedankt voor het bezoeken van mijn blog en de reacties op mijn vorige blog.  
Ik heb nog materiaal liggen van de vakantie met heel veel vlinder foto's vanuit limburg bij de Eysenbos dus dat wordt mijn volgende blog. Als je op de hoogte gehouden wilt worden van nieuw geplaatste blogs schrijf je dan hier in. Je krijgt dan een persoonlijke email als ik een nieuw blog hebt geplaatst.

Een natuurlijke groet en wellicht tot ziens ergens in het veld,
Henk Schuurman

Na zeer fraaie berichten over het natuurgebied de Eiffel in Duitsland had ik besloten daar een keer heen te gaan. Er zouden zwarte en rode Wouw jagen en die zou ik er heel graag op zetten.
Vanuit de camping in schoonbron (Limburg) al heel vroeg vertrokken op weg naar een plaatsje in de Eiffel met een rivier vanaf een dam. Dat zou mijn start punt worden. Daar aangekomen kwam ik er al snel achter dat dit aan de verkeerde kant van het water was. Ik ben de weg langs de bergpas wel een stuk gaan volgen en kwam daar mooie uitzichten tegen waar ik diverse panorama's van heb gemaakt met de iphone.

Vergeet niet om op de foto's te klikken om ze in de vergroting te bekijken.  :-)

De man hierboven bleek na een Duitse aanspreek poging gewoon een Belg te zijn die er heel vroeg al rond liep. hij wist me te vertellen dat ik voor de dam (waar volgens hem zeker vogels zaten) aan de andere kant het water moest volgen. Ik dankte hem, maakte de foto en reed eerst nog iets verder langs de weg omhoog.

Overal waar je daar rond rijd zie je geweldige in elkaar getimmerde observatie punten op hellingen staan. Ik ben er een weg voor in geslagen en heb ze van dichterbij bekeken. Ze zitten niet op slot maar het was mijn eer toch te na om er in eentje te kruipen zonder toestemming te vragen. Je ziet hieronder zo een hutje op de foto.
Ze staan soms binnen 100 meter van elkaar met de zichtkant voor ochtend cq avondlicht. Ze blijken na een gesprek met een locale bewoner van jagers te zijn die ze met toestemming van de boeren op het land mogen plaatsen.
Ben ik na dit gesprek blij dat ik er niet in ben geklommen. Ze schijnen nogal goed te kunnen schieten.  LOL

Ik besloot de Eiffel in mijn Tom Tom in te kloppen en die kwam tot mijn verbazxing inderdaad te voorschijn. Meteen weer op pad gegaan en ik kwam bij een soort Duits staatsbosgeheer gebouw uit waar mensen werkten. Ik werd zeer vriendelijk te woord gestaan en kreeg en kaart vabn de omgeving. Ik werd door gewezen naar het einde van de weg waar zij aan zaten met het gebouw. Daar begon een pad dat ik moest volgen. Na 6 km was er een nieuwe brug naar het Vogelsang waar je als berg geit naar toe kon klimmen. Na 12 km was er de dam te zien. De hele route loopt langs een beekje en stroompje.

Langs het bloedhete wandelpad stikte het van de bloemen en insekten. Maar ook diverse vlinder soorten gezien. Aangezien ik de vogels na eeen tijdje niet meer verwachtte besloot ik me op de vlinders te storten met een hele reeks van diverse soorten in diverse settings.

Zie je hierboven de schaduw van de plant door de vluegels heen komen van de vlinder. Vond ik wel apart.

Op een bepaald moment stond ik ineens bijna op een klein padje. ik heb om de grootte in verhouding te laten zien een foto gemaakt met mijn schoen (maat 46) er naast.  :-) Zie hieronder de macro van dit fraaie en ook lelijke beestje met de iphone gemaakt. Tenslotte heb ik er ook een klein filmpje met de iphone van gemaakt.

Op diverse plekken langs het pad zijn er mogelijkheden om het water te bekijken zoas op deze panorama is te zien. Dit was op een hoek waar het water aan kwam en met een bocht naar links weer verder liep.

Tenslotte nog enkele vlinders want het blog heet niet voor niets Vlinderen in de Eiffel.  :-)
Ik heb geen idee welke vlinder hoe heet dus als er kenners lezen ik zal de vlinders numeren en als jullie ze benamen verander ik ze in het blog. Deze hieronder kreeg ik via een upload al door van meerdere mensen.

Op de terugweg een pad ingereden om het hoogste punt van de omgeving te bekijken. Nog steeds in de hoop een Wouw te zien maar helaas. Wel deze panorama kunnen maken vanaf dat punt waar je in de vergroting een hele grote schapenkudden kunt zien aan de linkerkant. Die blauwe SUV aan de rechterkant is mijn mobiele schuilhut. :-)

Bedankt weer voor het lezen van ,en eventueel reageren op,  mijn blog. Voor degene die me kunnen helpen met de determinatie van de vlinder types alvast mijn dank.

Een algemene opmerking over de kwaliteit van de foto's. Die kan ik niet controleren want ik werk op de laptop. Ik heb de foto's van RAW naar JPG omgezet met een freeware viewer die ook ales kan bewerken. Dit is overigens een aanrader voor mensen die het simpel willen en een gratis programma zoeken. Het is "Faststone Image Viewer" ff googelen. Je kan er dus naast alleen viewen ook simpel in bewerken, en omzetten naar andere formaten.
Nogmaals de kwaliteit zulen jullie zelf moeten bepalen op je vertrouwde scherm.

Groetjes, Henk Schuurman

Na de mislukte poging om baardmannetjes te fotograferen twitterde ik Henk Bos of hij zin had in een tweede poging deze mooie beestjes te fotograferen. Ik kreeg al snel antwoord dat hij dat al wilde en dat dit keer Ghita mee ging bekend van het van Carpediem blog. (voor blogs van Henk en Ghits zie onder aan mijn blog of in de links sectie van bloggers)
Toen ik om 6 uur parkeerde bij het bezoekers centrum waren zij er al en ik had een tweet van Henk dat ze in de driehoek zaten. Ik besloot ze achterna te gaan lopen maar werd onderweg al snel door een paar dingen opgehouden. Kijk even naar deze sfeer van de opkomende zon die door de bomen heen komt zetten. :-)

Na deze afleiding loop ik snel door om ze in te halen als ik weer iets zie. De Konikpaarden staan aan de overkant in het hoge bloeiende gras te grazen waarbij ik echt het gevoel krijg naar een groep tevreden wilde paarden te kijken. 

Even later kom ik ze beide tegen als ze tegen het licht inkijkend mijn richting op komen lopen. Kijk eens wat een kleuren en hoe alles mooi in bloei staat daar nu!

We lopen samen op naar de zeearend maar er zit geen wild. We besluiten de andere kant de driehoek terug te lopen en we zien daar onze Konikpaarden terug in het open veld.

We lopen richting brug en ik zie drie reigers in de verte vliegen. Henk roept gekscherend drie purper reigers ha ha.
Nou Henk wat denk je dat het in de vergroting bleken te zijn?.. :-)

Voor het bruggetje is het licht nog steeds mooi goud en er komt een Fitis en een soort bij op een boom zitten. beide maar mee genomen.

We willen door naar de baardmannetjes maar als we bij het bezoekerscentrum terug komen zitten er een hele rij zwaluwen op een tak en we kunnen het niet laten om ze van voren en van de zijkant te fotograferen.

Als Ghita en ik klaar zijn met de zwaluwen zijn we Henk kwijt. Hij blijkt in de hut bij het BC te zitten en als we naar hem toe lopen zien we dat de hele voorkant van de hut vol ligt met slob eenden. Ik heb er nog nooit zoveel gezien.

Nu snel door naar het Julianapad om de baardmannetjes te zoeken. Maar dat lees je in het volgende deel dat al bijna klaar is. Hierin zie je of en zo ja hoe we zijn geslaagd met de baardmannetjes en hoe we later een heuse Kwak voor de hut van de Lepelaarsplassen kregen. Ik heb een fraaie serie vliegfoto's kunnen maken dus hou de meldingen van dat blog ook goed in de gaten!

Voor het blog van Henk Bos, klik je hier
Voor het blog van Ghita Pluimakers klik je hier

Iedereen weer bedankt voor het lezen van mijn blog en het eventueel achter laten van een commentaar of opmerking. Wil je op de hoogte gehouden worden van het uitkomen van nieuwe blogs meld je dan hier aan met voor de email. 

Groetjes, Henk Schuurman

We hadden afgesproken om mijn schoonouders naar huis te brengen in Amsterdam. Een rit van meer dan twee uur dus ik had al snel iets van: "mmm iets verzinnen om niet meteen terug te hoeven rijden!"
Het zou de hut bij  de Lepelaarsplassen worden die niet al te ver van Amsterdam af ligt en de IJsvogels er lekker actief waren.
Het weer was slecht die dag (gelukkig vanwege de rit) maar zou later opknappen. :-)

Aangekomen in de hut om ongeveer 15:00 UUR na een zweterige benauwde wandeling langs het kanaal trof ik er een paar fotografen. Eentje ervan was Tom Kruissink die ik ken van Facebook foto's. Normaliter zijn macro's zijn ding maar hij zat er ook voor de vogels dit keer. Hij was er al vanaf 6:30 vanochtend na een rit uit omgeving Twente.
Ook aanwezig was Ronald Groenendijk, klik op hun naam voor hun respectievelijke websites.
De IJsvogel was meerdere malen gezien en was wachten op volgende bezoekje. :-) Ineens kwam er een reiger aan zeilen en pas op het laatste moment hadden we door dat het een purperreiger was.

Na een wat stuntelige landing op een graspol begon hij zich lekker te poetsen in het intussen zakkende zonnetje.

Het werd al snel gezellig in de hut waar we in afwachting van de ijsvogel diverse andere dingen konden platen zoals hieronder te zien.

En dan horen we het bekende fluitje van de ijsvogel en kunnen hem rond de hut heen volgen waar hij ongestoord gaat zitten jagen. Ik heb er slechts twee kunnen bewerken in de avond dat ik thuis was voor een ingelaste werkdag omdat ik toch snel en blog wilde plaatsen.

Bij de nu volgende foto ging hij rechts naast de hut in een boom op 3 meter zitten. Tom en Ronald hadden de beste plekken met Ronald een zachte groene achtergrond en Tom een half groen en half witte achtergrond. Ik zat het meest rechts, moest snel de lens van 6,5 meter tot oneindig naar 2,5 meter stand zetten want ik kreeg hem niet scherp zo dichtbij zat hij!  Genieten dus met volle teugen. Na de sessie adrealine afstomen.

Allemaal weer erg bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige blog.  Het wordt erg op prijs gesteld als je een berichtje achter laat.  Misschien dat er een deel twee van deze dag komt als ik allee foto's hebt door gelopen van die avond. Zoals gezegd moest het nu in een uurtje dat ik even thuis was van mijn lopende vakantie.

Op 7 Juli nogmaals met Henk Bos naar de Oostvaarders plassen getrokken. Ik stond op Henk te wachten bij het bezoekers centrum bij de Knardijk want we hadden om 5:15 afgesproken. Henk kwam aanrijden maar vroeg of ik mee kwam want er zaten meerdere reeën langs de dijk bij het bos.
Meteen in de auto gesprongen en achter hem aan gereden. De eerste groep schrok en rende meteen weg maar bij de tweede groep een stukje verderop reden we eerst naar de linker kant van de weg voor we stopten en konden toen uitstappen zonder dat ze ons zagen.

Eenmaal weer terug bij het bezoekerscentrum de auto's geparkeerd en met de spullen het gebied in getrokken langs het BC. Henk vertelde me de vorige keer al dat we uit moesten kijken naar de beverrat die daar zou zitten. 
We waren nog niet over het eerste bruggetje heen of we zagen hem al zwemmen! Hij heeft er een hol vlakbij het bruggetje en was steeds bezig om groen te verzamelen. Hij moet hier kracht voor zetten en hierbij ging de staart de lucht in. Misscjien ook wel voor balans wie zal het zeggen. Het was in ieder geval super om gade te slaan.
We waren net pas op pad en dag kon nu al niet meer stuk.  :-)

Nog geen 5 meter verder al napratend over de beverrat zien we ineens een Boeren zwaluw op een tak uitrusten. Meteen afdrukken en daarna steeds een pasje dichterbij tot we hem op nog geen 3 meter konden bekijken. Ik moest zelfs de lens over schakelen naar 2,5 meter ipv vanaf 6,5 meter. :-)
Ik zal later op deze site bij de boerenzwaluwen foto galerie de hele serie plaatsen.

Na hier een foto of 200 te hebben genomen trekken we verder het gebied in. Wij nemen dan meestal de driehoek met als keerpunt uitkijkpost de zeearend. Ook nu lopen we de driehoek rechtsom en als we het bos in zijn gelopen komen we al gauw een paar leuke vogels tegen. Het krioelde er die ochtend va de fitissen die zich in kleine poeltjes aan het wassen waren. Hier een paar leuke plaatje ervan.

We hoopten al dat we de gekraagde roodstaart zouden zien en we hadden ook hierbij geluk. Deze keer zagen we ook het vrouwtje waardoor ik er voor heb gekozen dezse nu te plaatsen. Voor foto's van het prachtige mannetje zie vorige blog over de OVP waar hij erg goed is te zien en de mooie details zijn te bewonderen.

Na het rondje terug bij het BC even naar de hut om te zien of er stiekem niet toch wat lepelaars zouden zitten. Helaas geen lepelaars maar wel een water spectakel van parende karpers. We hebben op de gok afgeschoten en er zaten een paar bij waar je ze kan zien.  :-)

We rijden hierna alsnog de dijk af en besluiten de Lepelaarsplassen aan te doen. Onderweg ineens in de ankers en het fietspad op want ik zie een Bruine Kiekendief aan komen zweven. Henk gezocht in mijn spiegel maar die stond er gewoon achter. Die was ook volledig in de remmen gedoken en stond ook de Kiek te platen. Sjappo!
Helaas in tegenlicht maar toch mooi genoeg om te plaatsen.

Het is al midden van de dag als we in de hut aan komen. We kijken wat rond en zien wat jonge zwanen achter een moeder aan zwemmen en er zitten wat Dodaars maar helaas te ver voor een goede foto.

Vlak voor we vertrekken is er paniek op het eerste eilandje. Snel inzoomen en ik zie een Havik op het eiland landen waar enkele blauwe reigers en aalscholvers zitten.  Hij wordt van het eiland af geschreeuwd en draait voorlangs. De foto's hierna zijn genomen vlak na de landing als de Blauwe reigers hem meteen weer aan vliegen en weg jagen.

Al met al weer een super gezellige dag met Henk Bos. Om zijn blog te bekijken klik je hier.

Allemaal bedankt voor het lezen en de vele leuke berichten die jullie eventueel achter hebben gelaten op mijn blog over de Groene Jonker deel 1 en 2.

Ik heb enige erg luke filmpjes van deze dag die ik in een apart filmpje zal samenvatten en apart zal uploaden. Ik zit op de camping in limburg achter de laptop en dus enigszins beperkt.
Groeten uit de natuur,

Henk Schuurman

Op zondag 30 juni afgesproken met een hele groep twitter vrienden om ze rond te leiden in de Groene Jonker, Waverveen en de Purper uitkijktoren bij de Nieuwkoopse plassen.
We begonnen bij de Groene Jonker om 7 uur. Er kwamen nog al wat mensen uit het oosten van het land die de vorige dag ook al op pad waren geweest dus ze vonden 7 uur vroeg genoeg.  Zelf om 5:30 uur al in de Groene Jonker aan het wandelen geslagen om de boel wat te verkennen.

Een half uur nadat ik bij een snor had staan kijken of hij bovenin wilde komen zitten kwamen de eerste twee bloggers al aan lopen. Het waren Henk Bos en Ghita PluijMaekers  die eerder waren gekomen om het eerste licht mee te nemen. We zijn samen alvast gaan lopen en kwamen bij een riet gedeelte waar we de blauwborst konden horen. Die werd al snel zichtbaar en we konden hem mooi fotograferen.

Na een hele serie waarbij we steeds iets dichterbij kwamen besloten we rond 7 uur terug te lopen naar de auto om de rest op te halen. Henk Bos ging al iets eerder om een bak koffie te drinken. Hij bleef langer weg dan verwacht dus we liepen ook maar naar de auto's waar intussen de hele club compleet was. Elma Vonk,  Herman Versteeg,  Harry Dijkerman,  Henry van den Hof. We gingen ook dit keer voor de Geoorde Futen maar die zouden we alleen in de verte zien weg zwemmen. Wel zagen we een visdief die op en neer langs vast routes aan het vliegen was dus camera van het statief en uit de hand proberen te fotograferen.

Aan het einde van het rondje kwamen we bij een stuk waar een kleine plevier zat op de rand van een beginnend stukje slik. De waterstand was nog steeds niet optimaal dus de echte steltlopers zagen we helaas nog steeds niet lopen.

Bijna terug bij de auto kwamen we met wat beter licht langs wat leuke gekleurde settings met wat mooie vlinders. Ik ben daar nog even blijven hangen om foto;s van te maken voor we op weg gingen naar het volgende gebied in Waverveen.

Het gebied van Waverveen ligt op slechts een 10 minuten tot een kwartier van de Groene Jonker af. We kwamen onderweg nog een mooie buizerd op een paal tegen.

Meteen na het parkeren zagen we al de kleine kluten op de droge stukken lopen. Tegen de tijd dat we er waren liepen ze helaas al een stuk verder weg. Dit is echt een plek om onder een camou net te gaan leggen langs de kant. De jongen komen op 3 tot 4 meter afstand van het wandelpad als het er stil is dus dat ga ik zeker een keer doen.

Als je anar de derde foto kijkt zie je in de vergroting goed dat de kleine onder de moeder staat want ze heeft 4 poten. De 5e foto is het moment dat de moeder ons om de hoek heen ziet komen wat voor haar veel te dicht bij lijkt en te onverwacht. Ze schreeuwt en als de jonkies niet meteen reageren springt ze omhoog en land er boven op om te leren dat ze plat moeten gaan liggen bij zo een schreeuw. Harde les wat er pijnlijk uitzag voor die mini kluitjes.

We zijn er rechts omheen gelopen en zagen nadat we terug liepen nog een mooie blauwborst op een rietstengel in helaas al veel te hard licht.

Hierna vertrokken we naar de Nieuwkoopse plassen. Er staat een uitkijktoren langs het water. Ik ben daar eerder geweest en heb er toen een purperreiger gefotografeerd en hoopte hier nu ook op met de gasten in het kielzog.
Geluk dwing je af dus toen we langs het pad liepen kwam er uit de rietkraag een reiger aan zetten, meteen schewrp stellen en afdrukken en ja hoor een purper! 

Onderweg nog een leuk paartje Futen met jongen op de rug. Langs het dijkje op de buik zodat je op ooghooogte kan komen. Buitenkansje die we niet lieten liggen.

Eenmaal bij de uitkijktoren zagen we vooral zwarte sternen over de sloot heen en weer vliegen en vissen. We besloten langs de sloot te gaan staan bij een groep water lelies waar ze af en toe boven leken te bidden. Ook dit werkte als een speer en al snel hadden we allemaal de Stern erop staan.

Alles bij elkaar weer een erg gezellige en dit keer gelukkig ook succesvolle dag met voor velen van de groep nieuwe soorten. Hieronder een foto van de groep in de Groene Jonker als ze de snor zoeken.

Ik ben dit jaar twee keer naar de Groene Jonker geweest om te fotograferen. Normaliter zitten er veel meer vogels soorten dan ik er nu aan trof maar dat komt omdat het water niveau veel te hoog staat.
Dit zorgt ervoor dat er dit jaar geen steltlopers als Steltkluut, Kemphanen, Porseleinhoen, Waterral en kleinere steltlopertjes zijn. Erg jammer maar het is er nog steeds erg fijn om rond te lopen.

Ik had mijn zinnen gezet op de geoorde futen. In eerdere jaren zaten ze zelfs links achter bij het bruggetje waar je ze op je buik op schitterende manier kon vast leggen. Ik had toe nog niet de apparatuur die ik nu heb dus ik was vast beraden er nu weer een par te fotograferen.

Als ik mijn auto hebt geparkeerd bij de boerderij begin ik mijn dag bij het stuk water dat er vlak na komt. Er zijn helaas nog geen lepelaars te zien maar er ligt wel een zwaan. Als ik de kanten af loer naar de geoorde futen hoor ik ineens het geluid van de zwaan die probeert op te stijgen. Camera draaien en afdrukkend kan ik nog net deze serie nemen van de zwaan die zich bedenkt en de rem in drukt.

Net als ik verder wil lopen komt er een groepje grotere vogels aan vliegen dat uiteindelijk Lepelaars bleken te zijn. Ze landen precies voor mijn neus en zodra ze het water raken gaat de lange snavel naar beneden en schumen ze het water af voor voedsel. Het geheel gebeurt in 1 vloeiende beweging.

Hierna loop in onder het grote stuk water door naar de riet kragen waar ik een blauwborst hoor zingen. Ze zijn vandaag niet schuw en al gauw zie ik hem zitten. Steeds een beetje dichterbij totdat ik vlakbij hem ben en deze foto kan nemen.

Hierna wat vergeefse pogingen de snor te fotograferen die je daar overal hoort maar nooit ziet. Tenminste ik niet. :-) Ik loop verder samen met een fotograaf die ik bij de blauwborst ontmoet en als we het bruggetje naar het achterste deel oversteken zie ik de silhoueten van geoorde futen. 
We sluipen dichterbij en als we door de lens kijken zijn het inderdaad de futen die ik zo graag wilde fotograferen. We besluiten heel stil op een bankje te gaan zitten want ze zijn veel te ver van de kant maar komen wel onze richting op. De vader gaat steeds onder terwijl het vrouwtje iets verderop wacht maar de vader is de slechtste visser ooit en vangt steeds niets. Het is onze mazzel want het vrouwtje wordt hier erg onrustig van en komt ook pols hoogte nemen. Ze denkt zeker dat hij de vangst zelf op eet maar we volgen hem en hij vangt gewoon helemaal niets. Als het mannetje uiteindelijk valk voor onze neus het kantje af zwemt kan ik deze foto serie nemen waar ik heel erg blij mee ben.

Tenslotte nog wat losse foto's van enkele andere soorten die ik die dag zag.

Op de terugweg langs het dijkje naar huis kwam ik nog dit paartje futen tegen met grote jongen die het zat waren die zware jongen op de rug te nemen. Op deze foto is het jong er af geschud. Je kunt hier mooi het landingsdek op de rug van de moeder zien. Lijkt inderdaad een veilige plek zo onder die veren laag.

In mijn volgende blog beschrijf ik wat we allemaal hebben gezien met een clubje twitter vrienden wanneer we naast de Groene Jonker ook twee ander gebieden in de buurt aan doen.
Tipje van de sluier, Kluut met jongen, Puperreiger, Zwarte Stern, en nog veel meer.

Voor nu bedankt voor het lezen van mijn blog en voor als u een zeer gewaardeerde reactie achter laat. :-)
Groetjes, Henk Schuurman

Zondag morgen om 5 uur afgesproken met Henk Bos om een rondje door de OVP te gaan lopen. Als je als eerste door de OVP gaat heb je de meeste kans op Edel herten. Het werd al licht toen we op de parkeerplaats van het bezoekers centrum aan kwamen. Het BC is afgebroken en er wordt een schitterend nieuw gebouw gebouwd waar we nog veel plezier van zullen hebben.  Een prachtig design op een prachtige plek.

Als we het pad langs het BC volgen letten we op de beverrat die er vlakbij zou zitten. Helaas niet gezien en al gauw komen we de eerste Edel herten in de verte tegen. Voor de uitkijktoren rechts het veld in en om een takkenbos heen komen we een groep Edelherten tegen in de verte met wat jongen

Ze zetten het al gauw op een lopen en we trekken voor de grote uitkijkpost langs richting de ander kant van het bos. Daar zien we al gauw enkele groepjes in de dichte beschutting van omgevallen bomen.

Omdat ik mijn iphone in de auto heb laten liggen besluiten we via de snelste weg terug te lopen om deze op te halen. Het is nog steeds erg rustig en na de telefoon te hebben gehaald lopen we opnieuw naar de achterkant toe. Echter besluiten we nu in de driehoek rechtsom te lopen langs het kanaal waar we tevergeefs op de koekoek wachten die daar enkele keer terug kwam zitten zingen. We zaten te veel in het zicht want hij kwam niet meer en we besloten door te lopen. Hier kwamen we diverse vogels tegen waaronder de Bruine Kiekendief en een zilverreiger die ons op het laatste moment pas door had.

In het water dobberen wat soorten waaronder deze Canadese gans die ik nog niet op deze manier had gefotografeerd dus maar even de tijd genomen om ze vast te leggen.

Als we aan de ander kant van de driehoek aan komen draaien we links af naar de uitkijkpost waar we tussen de Koningspaarden in komen en er tussen door moeten lopen. Henk en ik kijken elkaar even aan of we wel verder moeten want ze hebben veulens en kunnen dus beschermend zijn. Als je ze soms tegen elkaar aan ziet springen moet je wel voorzichtig zijn. Ze liggen relaxed en we wagen het erop. Het gaat uiteindelijk prima en we kunnen ze zelfs goed op de foto zetten.

Terwijl Henk Bos zich druk op het veulen heeft gestort voor een goede foto zie ik ineens in mijn oog hoeken een Edelhert lopen. Ik sis naar Henk dat hij zich om moet draaien en dat doet hij gelukkig op tijd. Het levert een paar leuke plaatjes op van een edelhert van dichtbij. Geen crob alleen uitsnede uit het midden.

In het verdere verloop van de wandeling kwamen we nog enkele vogels tegen waaronder de gekraagde roodstaart waar we allebei behoorlijk van onder de indruk raakten. Die kleuren echt een genot om naar te kijken.

Als we terug komen bij het BC ziet Henk Bos een Zilver reiger in het riet staan. We wachten af tot hij er uit komt voor een mooie actie foto maar hij vliegt de andere kant op. Hij blijkt rond te vliegen en besluit ons volop de gelegenheid te geven om hem mooi op de foto te zetten, waarvoor onze dank.  ;-)

Na wat eten en drinken besluiten we naar de uitkijkpost te gaan. Eerst nog even langs een observatiehut waar de ijsvogel wel eens komt. Geen ijsvogel maar wel deze witte kwik met nest materiaal op de stok vlak voor de hut.

Op het uitkijkpunt aangekomen zagen we een edelhert aan komen lopen dus we liepen langs het trappetje naar beneden. Toen ik nog eens goed keek zag ik iets tussen haar benen lopen. Ze had een jong bij zich. Toen ze ons zag gaf ze een signaal aan het jong dat zich meteen liet zakken achter wat takken en zij renden meteen weg met veel gehuppel om de aandacht af te leiden. ik denk dat zo de vossen en andere predators om de tuin worden geleid. Verderop bleek ze nog een jong te hebben die ze wel in een omtrekkende beweging mee nam. het ander jong bleef roerloos achter de takken liggen. Ze komt het jong pas halen als ze denkt dat het veilig is.

Er stonden ook wat mensen met een kijker die het zeearenden nest konden zien vanaf waar wij stonden. Helaas niet mijn 2x versterker mee dus met de 300 en 1,4 versterker zoveel mogelijk in proberen te focussen om een glimp op te vangen. Het nest is te zien op de foto. je vraagt je wel af hoelang de boom stand gaar houden met zo een groot en zwaar nest. De bomen zien er behoorlijk rot uit. We konden ook even door de kijker mee loeren en konden duidelijk twee jongen onderscheiden. Zie hier mijn poging het nest vast te leggen. :-)

Iedereen bedankt voor het lezen van mijn blog. Kijk ook even bij Henk Bos voor zijn blog van deze dag op http://awd-bossie.blogspot.nl Klik maar op de link om er rechtstreeks naar toe te gaan.

Om te beginnen met deel 2 zal ik wat foto's plaatsen van enkele vogels die ik bij de zoutpannen tegen kwam. In deel 1 zag je al de sporenkievit en een Steltkluut foto. Hier volgen er nog een paar.

Op de derde dag van de vakantie een excursie geboekt met een bezoek aan drie eilanden. Camera mee want je weet maar nooit. De boot helemaal afgeladen en op een matje gepropt met de camera tas tussen mijn benen hadden we ook nog eens slecht weer. Na het bezoek aan het eerste eiland zei ik voor de gein tegen de kapitein dat hij moest roepen als hij Dolfijnen zou zien. Hij lachte en brabbelde wat in het Grieks. Je raad het al, na een kwartier ineens vol de motor uit en een schreeuw van de kapitein: Dolfins! Ik had de camera al uit de verpakking gehaald en was meteen volop aan het schieten. Wat lastig zeg. e komen een split second boven en als je ze in de lens hebt zijn ze alweer onder. Er sprong er zelfs eentje uit het water die ik miste waar ik nu nog pijn in mijn buik van heb. Nou ja, ik zag de sprong wel met mijn ogen dus spectaculair was het zeker. 

De kapitein draaide de boot steeds een beetje om zicht te kunnen houden op de Dolfijnen als ik in eens een soort meeuw aan zie komen scheren over het water. Hij vliegt anders en is veel handiger met e wind dus besluit de dolfijnen even te laten en de vogel te volgen. Hij komt steeds dichterbij en is bruin aan de bovenkant. Lens scherp en ratelen want je weet maar nooit. De onderkant van de vleugels is wit met een bruine rand en nu weet ik zeker dat het iets speciaals moet zijn. Ik heb er zeker twee van goeie kwaliteit kunnen nemen en na zoeken in het kleine veld gidsje dat ik mee heb moest het bijna wel een Kuhls Pijlstormvogel zijn!
Eenmaal thuis in mijn "Alle vogels van Europa" van Peter Hayman en Rob Hume (aanrader voor boek liefhebbers) kon ik deze naam niet vinden maar vond ik een match onder de Scopoli's pijlstormvogel.

Eenmaal terug van de boot tocht door naar de bijeneters en die waren op de intussen door gebroken zon gaan jagen bij de electriciteits kabels. Ik kon ze nu van veel dichterbij in veel beter licht fotograferen. Het was ook nog eens op oog hoogte dus veel beter kon het bijna niet. Alle kleuren komen mooi uit en ik heb zitten genieten van deze prachtige soort met hun heerlijke geluiden en knus samenzijn.

De dagen erna steeds weer gekeken of ze er zaten en op de laatste avond zat er weer een koppeltje. Ze vlogen naar een lijn verderop de heuvel dus ik er achteraan. Weer verder omhoog op een hekje dus hup weer klimmen op het onverharde pad. Buiten adem want het liep stijl omhoog hoorde ik ineens hetzelfde geluid van twee dagen eerder. Jagende bijeneters! 
Nog maar verder de heuvel op en toen zag ik ineens waar ze naar verdwenen. Een hele hoge zand wand dat stikte van de gaten waar de bijeneters in en uit vlogen. Ik had het niet meer en probeerde de wand te benaderen door over een hekje te klimmen maar ineens was de pret over. Twee grote waak honden vlogen tegen hun hek op en maakten zoveel kabaal dat de bijeneters van slag allemaal weg vlogen en in paniek door de lucht vlogen.
Ik ben er toen weg gegaan en heb een plekje aan de zijkant van de wand achter een hek weten te vinden wat wel verder weg was maar beter voor de vogels was.

Ten slotte zal ik hieronder een aantal foto's plaatsen van libellen, vlinders en een mega grote sprinkhaan die ineens aan kwam vliegen en voor me op een takje ging zitten. Alles genomen met de telelens met een minimale afstand van 2,5 meter maar heeft me wel ernstig doen twijvelen over de aankoop van een macrolens. 

We zaten aan de oost kant van het eiland in het plaatsje Psalidi vlak bij Kos stad.
Ik had van tevoren wel al gekeken op google Earth naar mogelijke meren of plassen voor vogel spotten.

De dag van aankomst om ongeveer 5 uur 's middags op zoek naar het meer vakbij het hotel. Na wat zoek werk zag ik tussen de bomen door achter een hotel het water van het meer. Langs een verlaten hotel dat overwoekert was door planten over een hek kwam ik op pad dat om het meer heen liep.
Ik had geen camera bij me want ik wilde alleen de boel even verkennen.
Fout natuurlijk want nadat ik bijna rond was gelopen zag ik in mijn ooghoeken wat wits vliegen. Het bleken 6 Ral reigers te zijn die in een stuk met hoog gras landen om te jagen in het laag staande zonnetje. Volgens de receptioniste zaten er ook wel eens bijeneters en ik zag er snel eentje over scheren die avond. Eerste keer dat ik er eentje zag dus adrealine omhoog en de p in dat ik alleen de verrekijker mee had.

De volgende dag in de avond weer terug gegaan en de Ralreigers zaten er wel maar natuurlijk niet zo vrij als de eerste avond en dat bleef de rest van de week ook zo helaas. Hier zijn wel enige foto's van de ralreigers waarbij ze enigszins uit de beschutting kwamen

Wat al meteen op mijn verlanglijstje stond was het zoutmeer tussen Tagaki en Marmaris. Het meer laten ze vol lopen tijdens de winter en in de zomermaanden laten ze het water verdampen. Hierdoor krijg je in combinatie met regen zo vlak achter het duin een prachtig vogel gebied waar diverse soorten zich op houden. We hadden de avond ervoor een Jeep gehuurd en dus de volgende morgen om 5 uur op weg. Eerst door het doolhof Kos heen op de hoofdweg komen die dwars door Kos loopt en nadat dit was gelukt kon ik de kaart al snel makkelijk vinden. Afslag Tagaki genomen kwam ik in het dorp aan het strand aan. Een vriendelijke man in het dorp wees me naar een zijweg in het dorp en 500 meter verderop verscheen het meer inderdaad. 
Volop rietkragen en bosjes rondom en met de radio uit en het dak open reed ik op de vogel geluiden af. Tussen de bosjes hoorde ik de kuifleeuwerik en niet veel later vlogen ze over de Jeep heen en landen op de weg 20 meter verderop.
Het bleek dat het er krieolde van de Leeuwerikken en zag ze later overal om me heen vliegen en foerageren. Ze waren daar zo gewoon als de mussen hier.

Uit de auto gestapt en voorzichtig naar het meer gelopen zag ik de eerste soorten al in het meer staan. Twee Stelt kluten en een kleine Zilverreiger stonden in het meer op nog geen 30 meter afstand. Ook deze soorten zijn er heel talrijk en ik heb aan de andere kant van het meer de Stelkluut vanaf de kant van zeer dichtbij kunnen benaderen en fotograferen. 

Heerlijk gebied met aan weerszijde verschillende soorten. Steltkluut, Kleine Zilverreiger, Spaanse mussen, Kemphanen en kleine plevier aan de ene kant. Diverse kleine steltlopertjes, SporenKievit, steltkluut, plevieren aan de andere kant. Volgens een vogelaar uit Belgie die er volgens eigen zeggen elke ochtend en avond verkeerde waren er aan de andere kant zelfs (westzijde) zelfs scharrelaars in de avonduren op de electriciteits draden. Die heb ik helaas niet gezien want we zouden de Jeep ook met het gezin gebruiken om het eiland te verkennen, maar staat bovenaan mijn verlanglijstje voor de volgende keer dat we naar Kos gaan. :-)

De rest van de week niet meer naar het meer kunnen gaan vanwege de afstand en geen auto dus de focus op het meer vlakbij gelegd. De bijeneters waren een lange wens van me en ik moest en zou er eentje goed fotograferen.
Na weer een uurtje of twee bij de verstopte Ralreigers te hebben gespeeld liep ik terug naar de weg en hoorde een vreemd maar gezellig geluid uit de lucht komen. Kreeg al kriebels want het zou toch niet waar zijn en ja hoor diverse bijeneters op de electriciteitskabels. Koppeltjes zaten bij elkaar en de mannetjes lieten zich van de kabels af vallen en maakten scheer vluchten over mijn hoofd om vervolgens weer naast de vrouwtjes te gaan zitten en de vangst te delen. Het weer was niet bijzonder goed dus geen volle kleuren maar genoeg voor scherpe foto's en ik was in mijn nopjes. Zo snel als ze waren gekomen zo snel waren ze ook weer weg.

Voor de rest van mijn week in kos moet je deel 2 bekijken van dit blog waar ik een Kuhls stormvogel, dolfijnen, en nog veel meer heb gefotografeerd. Daar staan ook nog meer vogels, libellen en vlinders op die ik rond het meer van Psalidi ben tegen gekomen. Tevens ben ik heel toevallig op een bijeneter nestmuur gestuit waar ik eindelijk mijn gedroomde foto van een bijeneter kon maken.

We waren allemaal al lekker vroeg aan gekomen bij de ingang van boshut het Panneland van de AWD. Onder de bezielende leiding van Henk Bos zouden we die dag een rondleiding krijgen in het prachtige gebied. 
Ik was er al enige tijd geleden samen met Ben van Straaten van twitter geweest en samen waren we er nu ook weer bij.
Toen hadden we gehoopt op vossen (volgens sommigen een zekerheidje in de AWD) maar op de dag dat wij er waren hebben wij ze helaas niet gezien. We hadden die avond ervoor al aanwijzingen gehad van Henk Bos waar en hoe laat we in het gebied moesten zijn qua licht etc. Het mocht helaas wat de vossen betreft niet baten. Al het andere was wel gelukt en daar staat hier een blog van op mijn andere oudere blog voor als je die nog even mee wilt nemen met foto's en een filmpje.

De meeste deelnemers van deze AWD tour kenden elkaar van twitter en de afspraak was al enige tjid geleden gemaakt. Dit was de dag dat de meeste konden komen dus streep eronder en deze dag zou het worden. Het leek een ontspannen wandelingetje te worden maar het voelde voor de ongetrainde wandelaar aan het einde aan als een bootcamp. :-) Ik heb voor de liefhebbers van mede wandelaar met GPX app op de iPhone  Joop Zandbergen een link gekregen van de route en je kan hieronder het plaatje zien van de ruim 18 km lange route. http://gps.motionx.com/maps/dc7b086cf99a43b3652f0a85e340730e 

Meteen na binnenkomst sloegen we linksaf het gebied in en belanden in de mistige duinen met hier en daar een damhertje.

Na wat duinen te zijn overgestoken kwamen we uit op een prachtig stukje toen er nog veel mist hing en de douw over het water trok wat voor fraaie sfeer plaatjes kan zorgen.

We hebben hier even gehangen om wat te experimenteren met fotograferen over het water oppervlakte heen en van de diverse takjes met vorst restanten. Hieronder zie je een foto van Harry Dijkerman die een foto maakt en ik hem op hetzelfde plekje gebruik als thema onderwerp "de landschap fotograaf" 

Hieronder zie je goed hoe mistig het 's morgens was toen we op deze plek aan kwamen.

Maar we kwamen voor de vossen en die hebben we gekregen die dag. Zie hier een impressie van de foto's. 
Als je alle foto's wilt zien kun je ze hier op deze site bekijken.

Het was een hele geslaagde en gezellige dag waarbij er erg veel is gelachen en bij sommige blaren zijn door geprikt. Henk heeft ons letterlijk alle hoeken van de AWD laten zien en heeft wederom aan getoond waarom hij terecht zoveel in het gebied komt.  We gaan later dit jaar nog eens terug als er jonge damherten en hopelijk ook jonge vosjes zijn. Ten slotte nog wat sfeer platen van deze zeer gezellige dag.

Allemaal bedankt voor het lezen van de blog en voor de reacties op mijn vorige blog over het bezoek aan de Zuidpier in IJmuiden. Als je op de hoogte wilt blijven van nieuwe blogs kun je je hier op geven om een bericht te ontvangen bij het plaatsen van nieuwe blogs. Je kunt daar ook apart aan geven of je ook van nieuwe foto uploads op de hoogte wilt worden gebracht dmv een email.

Groetjes en tot een volgende blog, 
Henk Schuurman

Na een afspraak via facebook (vogel vrienden) zouden we 24 Maart met vier fotografen naar de Zuidpier gaan. Marco Rolleman, Martijn Bunte, Roy Witbreuk en ondergetekende. 
Art Wittingen aanvankelijk ook maar die kon helaas niet die dag en is een week eerder geweest. In de aanloop naar die dag werden de wildste weer voorspellingen gedaan met oosten wind en extreem lage gevoels temperaturen. De zaterdag voor de trip zat er dus niets anders op dan een warmte pak te gaan kopen. :-)
Na diverse pogingen bij lokale hengelsport winkels kwam ik uiteindelijk terecht bij Hengelsport Utrecht.
Het is een waar feest om daar ook als fotograaf voor camouflage kleding te shoppen. Naast het pak heb ik er ook een paar nieuwe Neopreen laarzen gekocht dus ik was er helemaal klaar voor.

De missie was drieteen strandloper. Dit betekende dus plat op je buik in het zand en ik kreeg in de aanloop al tips van Marco over de spullen die ik nodig zou kunnen hebben die ik hier graag deel:

• Een hoes over je lens en/of camera.
• Een koekenpan waar je je rijstzak in kon leggen om daar je lens op te doen.
• Een koekenpan waar je een gat in boord en een bout door steekt met een rubberen ring eronder om je schommelkop of statiefkop op te monteren. 
• Waterdichte kleding om te kunnen gaan liggen. Matjes mee zeulen is geen doen.
• Laarzen ipv schoenen om het water buiten te houden.

Een oude koekenpan uit de kast gehaald en ingeladen in de auto. Mijn gezin keek wel een beetje raar of ik wel helemaal goed snik was om met een koekenpan het strand op te lopen maar alles voor het resultaat. :-)

De auto geparkeerd op de parkeerplaats vlak bij het strand en meteen als ik de auto uit stapte voelde ik dat ik de goede beslissing had genomen met de aankoop van het pak. Op de achterbank me omgekleed en mezelf in het warmtepak gehesen.

Eenmaal op het strand aan gekomen was het enige dat we zagen een zandstorm die een meter hoog over het strand gierde. Aan de waterlijn geen vogels te herkennen natuurlijk. Wel viel ons oog op een silhouet dat nadat we dichterbij waren gekomen een kraai bleek te zijn die ergens aan zat te eten. Met zijn poot hield hij hem op zijn plaats of hij hield zijn poot erop zodat hij wist waar hij lag. Hier zijn wat foto's van de kraai met prooi en twee op het moment dat hij weg vliegt. Je kan goed zien dat hij een vlies voor zijn ogen heeft tegen het zand.

Een stukje verderop zagen we ineens iets wits langs de waterlinie rennen. Een drieteen strandlopertje. Allemaal meteen weer plat op de buik en hem rustig laten komen. We lagen behoorlijk verspreid dus we konden allemaal fatsoenlijke foto's maken. De foto van mij boven is op dat moment genomen door Martijn die aan de andere kant lag. Het waaide behoorlijk dus hij werd van links naar rechts geblazen.

Aan het einde van het strandje in de hoek waar de pier begint werd het al wat drukker en zagen we wat bonte strandlopertjes. De foto van martijn heb ik genomen vanaf de pier toen hij nog even door ging met platen.

Eenmaal op de pier besloten we eerst terug te gaan naar de auto om een warme kop koffie te drinken en wat  kleding uit te doen. Het was echt zweten in het pak met die trui er onder dus met een lange wandeling op de pier in het verschiet met veel slepen leek dat zinnig.
We liepen de pier terug richting haventje en kregen de tip dat er sneeuwgorzen zaten. Meteen in de tweede versnelling en erop af natuurlijk. Ze zaten er inderdaad en hebben enkele foto's kunnen nemen.

We zagen ook op diverse plekken Paarse strandlopers. Deze bleken enorm goed benaderbaar te zijn. We klommen steeds dichterbij totdat we op enkele meters afstand deze serie konden schieten.

Voor een impressie van de andere fotografen en hun foto's klik op onderstaande foto's of ga naar mijn link pagina waar je ze kunt vinden.

Tenslotte een leuke compilatie film van deze dag en een goede impressie van de omstandigheden.